Wprawdzie odmian jaśminu kwitnących pod koniec lata, jak w tym opowiadaniu, jest niewiele, ale bohaterów literackich, którzy przeżywają letnie zauroczenia – wręcz przeciwnie. Tego bohatera jednak nie sposób nie polubić. Czyta Grzegorz Kwiecień.
O burzliwych kolejach życia Adolfa Dymszy i innej niezwykle ciekawej zawartości 666. numeru „Przekroju” opowiada Ewa Pawlik.
Z okazji 50. rocznicy lądowania na księżycu przedstawiamy tekst z archiwum „Przekroju”, który ukazał się 27 lipca 1969 roku.
W dzienniku, który odnaleziono po aresztowaniu Ludwika XVI w drugiej połowie 1782 roku, pod datą 14 lipca 1719 roku odczytano królewską ręką napisane słowo „Rien” — nic, dowodzące jak nie umiał monarcha ocenić tego, co paryski kronikarz uznał za wydarzenie, o którym będą mówiły wnuki… W dniu zdobycia Bastylii przypominamy archiwalny tekst Leszka Kołodziejczyka.
“Stworze i Zdusze, czyli starosłowiańskie boginki i demony” to książka Czesława Białczyńskiego o mitologii starosłowiańskiej. Jest to rodzaj encyklopedii wierzeń, stanowiący wstęp do Wielkiej Mitologii Starosłowian. Proponujemy lekturę paru fragmentów prosto z naszego archiwum.
O burzliwych kolejach życia Adolfa Dymszy i innej niezwykle ciekawej zawartości 666. numeru „Przekroju” pisze
Wprawdzie odmian jaśminu kwitnących pod koniec lata, jak w tym opowiadaniu, jest niewiele, ale bohaterów literackich, którzy przeżywają letnie zauroczenia – wręcz przeciwnie. Tego bohatera jednak nie sposób nie polubić.
Najazd hordy czechosłowackich nudystów i inne straszne historie z rajskiej wyspy spisane pół wieku temu przez rozczarowanego podróżnika.
Pewnego dnia malarz powiedział do żony: „Nałożę łachmany, pojadę do uzdrowiska, będę udawał samouka malującego obrazki. Może doszukają się we mnie geniusza, malującego szczere, bezpośrednie prymitywy”. Klasyka z naszego archiwum.
„Herkules był tak silny, że szkoda słabych słów, aby to opisać.” czyli mądrości ze szkolnych zeszytów.
Przypominamy list z 1967 r., w którym czytelnik zachwycał się pewnym uroczym sportem wodnym.
„Pewnego razu, kiedy wyszedłem na przechadzkę wśród drzew, wiatr przyniósł mi pod nogi kartkę papieru zapisaną pismem nierównym, jak gdyby ktoś stawiał litery w ciemności, albo co najmniej w mroku.” – napisał w 1960 roku
