Tytus Grodzicki staje w szeregu z klasycznymi reporterami, tymi od „decydującego momentu” i tymi od „jeśli nie jesteś wystarczająco blisko”. Na dodatek w czerni i bieli. Nie ma tutaj tego – ponoć legendarnego – nieba, jest za to wyostrzony zmysł dotyku i węchu. O „Deglet Nour” pisze Joanna Kinowska

Teraz czytaj nas także w wersji cyfrowej.

Bezwarunkowe przywiązanie do nowej ojczyzny sprawiło, że Lina Bo Bardi straciła wiele szans na zaprojektowanie znaczących budynków, a świat architektury zapomniał o jej nazwisku na wiele lat. Dopiero ostatnia dekada, związana z licznymi wystawami i nagrodami przyznawanymi projektantce pośmiertnie, przywróciła jej stosowne miejsce w historii brazylijskiego i międzynarodowego modernizmu. Jej twórczość trudno jednak zakwalifikować do jednego stylu. Pewne jest, że w centrum zainteresowania Bo Bardi zawsze znajdował się człowiek. Pisze Łukasz Stępnik

Do katalogu Netflixa trafił właśnie „When Heroes Fly”, kolejny wyśmienity izraelski dramat wyprodukowany przez Keshet. Jego autor, Omri Givon (napisał i wyreżyserował wszystkie odcinki), bawi się w dynamiczne sceny akcji i atrakcji głównie dlatego, że musi, bo tego wymaga dzisiaj szeroka międzynarodowa widownia. Interesuje go jednak przede wszystkim ludzkie wnętrze. Obejrzyjcie, zanim świat zacznie zachwycać się zwiastunami przygotowywanego amerykańskiego remake’u. Recenzuje Dariusz Kuźma

To rozrywka zdrowa i tania!

Ponad 3958 ilustracji w jednym miejscu.

Była ona i był on. Oboje w cudownym miejscu, w którym niczego im nie brakowało. Jeden błąd wystarczył, by stracić wszystko bezpowrotnie. Ich historia fascynowała od zawsze. Nic dziwnego, bo relacja o Adamie i Ewie w ogrodzie Eden przez tysiące lat była jednym z wyjaśnień tego, skąd wzięliśmy się na świecie. Pisze Marcin Kozłowski

W każdym nowym roku szukamy sensów, nowych celów i nadziei. Czekając na sylwestrową noc, myślimy o tym, jak sprawić naszym bliskim radość prezentami, choć często przenika przez to jeszcze inne marzenie: jak ich ochronić? Zabezpieczyć. Ile jeszcze będzie danych nam spokojnych przygotowań do nowego roku, wśród świątecznych potraw i lenistwa, migoczących światełek i zbytku, zanim zacznie się głośno mówić o tym, dokąd uciekać: przed przemocą, żywiołami, skażonym środowiskiem? Pyta Anna Rembowska

Miejscami zachwycające „Šulinys” zespołu Babadag zostawia z poczuciem zdezorientowania wynikającego z przesytu. Recenzuje Jan Błaszczak

Okazuje się, że rok 2018 był przede wszystkim rokiem literatury naukowej, książek, które wyszły spod piór wybitnych badaczek. Oprócz tego był to czas twórców grozy, Stephena Kinga i Lovecrafta, którzy znów nas zaskoczyli. Swój osąd na temat tego, co opublikowano w zeszłym roku, wydaje Tomasz Wiśniewski

Gdyby „Antologię umysłu” oceniać wyłącznie przez pryzmat komiksów, to wypada ona bardzo słabo. Publikacja ta jest jednak czymś więcej niż zbieraniną różnych prac – to manifest artystyczny. I obok niego nie można przejść obojętnie. Pisze Łukasz Chmielewski

W każdym nowym roku szukamy sensów, nowych celów i nadziei. Czekając na sylwestrową noc, myślimy o tym, jak sprawić naszym bliskim radość prezentami, choć często przenika przez to jeszcze inne marzenie: jak ich ochronić? Zabezpieczyć. Ile jeszcze będzie danych nam spokojnych przygotowań do nowego roku, wśród świątecznych potraw i lenistwa, migoczących światełek i zbytku, zanim zacznie się głośno mówić o tym, dokąd uciekać: przed przemocą, żywiołami, skażonym środowiskiem? Pyta Anna Rembowska