Czytaj
Depresja to zbiegi okoliczności
Kultura
Czytaj
Eusapia Palladino – słynne medium spirytystyczne
Kultura
Czytaj
Najważniejsza jest (po)wolność
Kultura
Czytaj
Lem Ojciec – wywiad z Mateuszem Pakułą
Kultura
Czytaj
Negatywy roku 2020
Kultura
Reklama
Pobudza go jej niedostępność, pragnąłby
jej życia, niechby bardziej w nim żyło. Patrzą
na falujące morze, stojąc tak blisko siebie, że wyczuwa
bijące od jej mokrych włosów ciepło. Co
łączy go z tą tu osobą, tak znajomą
i obcą? Badając jej twarz,
bada sam siebie. Podmuchy wiatru ubijają grzywy fal,
źdźbła wiosennych traw rysują okręgi
na piasku, gdzie oni są bez słów, a chciałaby
mu powiedzieć, że wszystko ma ładunek, nawet trawa –
dodatni, pyłki zaś – ujemny, więc kiedy trawa faluje,
to jakby łowiła w powietrzu. On wyczuwa elektryczność,
jakby dziki dramat nadchodzącej burzy coś już
o nich wiedział – obcych na tym brzegu. Drobne
szafirowe kwiaty ozdabiają wydmy.
Zastanawia się, czy dał się sobie spłaszczyć,
wygładzić jak ruchome schody i czy w końcu zniknie
pod powierzchnią bez jednego szarpnięcia, bez
oporu. Ale odwraca się ku niemu jej promienna, szczodra twarz
z wilgocią w kącikach oczu – od wiatru; pokonany tym
przepychem znowu się sobie pojawia.
Tłumaczyła Julia Fiedorczuk
Wiersz mogą Państwo również przeczytać w oryginale na naszej angielskiej stronie.
Piątka dla PRZEKROJU? A może dziesiątka? Wspierając Fundację PRZEKRÓJ, wspierasz rzetelność, humor i czar.
Wybierz kwotę wsparcia
Data publikacji: 21.06.2019
O autorze:
Forrest Gander
Urodził się na pustyni Mojave w Kalifornii, dorastał w stanie Wirginia i studiował geologię w Kolegium Wilhelma i Marii w Williamsburgu. Następnie ukończył literaturoznawcze studia magisterskie na Uniwersytecie Stanowym San Francisco. Przez pewien czas mieszkał w Meksyku, po czym przeprowadził się do Arkansas, a tematem przewodnim swoich wierszy – w których chętnie czerpał z wiedzy geologicznej – uczynił krajobraz, traktując go jako pierwszy plan lub wręcz źródło akcji w poezji.
Najbardziej znany jest z tomików poezji: „Be With” (2018), za który w 2019 r. otrzymał Nagrodę Pulitzera, „Eye Against Eye” (2005), „Torn Awake” (2001) oraz „Science & Steepleflower” (1998).
Gander jest przede wszystkim poetą, ale zajmuje się też przekładem, pisaniem powieści i esejów oraz redagowaniem antologii wierszy. Tłumaczył na język angielski twórczość meksykańskich poetek Pury López Colomé i Coral Bracho. Wspólnie z Kentem Johnsonem przełożył zbiór „Immanent Visitor: Selected Poems of Jamie Sáenz” (2002) i „The Night” (2007), który został wyróżniony nagrodą literacką PEN za najlepszy przekład. Tłumaczył również wiersze Nerudy opublikowane w tomiku „Then Come Back: The Lost Neruda Poems” (2016). Niektóre z nich ukazały się także w zbiorze „The Essential Neruda: Selected Poems” (2004). Gander był ponadto redaktorem dwujęzycznej antologii współczesnej twórczości poetek meksykańskich – „Mouth to Mouth: Poems by Twelve Contemporary Mexican Women” (1993). Wiersze samego Gandera zostały przetłumaczone na kilkanaście języków. Spod jego pióra wyszły też dwie powieści: „As a Friend” (2008) oraz „The Trace” (2014).