Są takie pytania, które mają tendencję do uporczywego powracania. Żadna odpowiedź nie załatwia sprawy lub załatwia ją na krótko. Jeden z uczniów Sokratesa, Arystyp z Cyreny, już w IV w. p.n.e. zastanawiał się nad tym, jak i po co żyć oraz czym jest dobre życie.
Zdaniem Arystypa dobre życie to takie, w którym pojawia się ‒ w mniejszym lub większym stopniu ‒ poczucie szczęścia. Uważał on, że najprościej osiąga się je poprzez chwilowe przyjemności. Natomiast szczęście długotrwałe sprowadza się do przewagi przyjemności nad bólem. Jeśli skupimy się na tu i teraz, łatwiej nam będzie szczęście odczuwać – bez obciążenia wspomnieniami albo lękiem o przyszłość. Poglądy Arystypa to najstarsza forma hedonizmu.
Później termin ten ewoluował i dziś rozróżniamy różne jego typy: psychologiczny, etyczny i materialistyczny –
