Świder

Dulcynejo, tu Alojzy. Daj mi twe usta;
ja zastrzyki robię z arszeniku.
O, skocz w ramiona me i na dancing
pojedziemy, i zginiemy w walczyku*.

Tak mogła przebiegać wycieczka do Świdra
dziadka Alojzego, ale wybrał się tam
na wojnę, odarty z zawadiactwa i bezbronny.
Nie miał okazji zginąć od kul ani zginąć

w tańcu, wrócił do domu, mama wróciła do zmysłów.
I spaliła jego pamiętnik, by nie dostał się w ręce nazistów.
Czy dałaby mu dzisiaj na drogę

smartfona, by nie mierzyć się
ze świdrującą ciszą? Wtedy częściej dawałby
oddech (choć płytszy). Wtedy byłby pewniejszy
własnej śmierci.

* Niedokładny cytat z utworu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego Wycieczka do Świdra.
 

Piątka dla PRZEKROJU? A może dziesiątka? Wspierając Fundację PRZEKRÓJ, wspierasz rzetelność, humor i czar.

Wybierz kwotę wsparcia

Data publikacji: 03.07.2019