Przekrój
Wiersz napisał
2017-09-19 00:00:00
Siedzisz poeto, przy swym stoliku
i pięknych wierszy płodzisz bez liku,
na temat ptasząt, na temat drzewek,
żeby mieć papu i przyodziewek.
A twych wierszy urocze tomy
płyną w drukarni papieru tony;
papier zaś z drzewa robi się przecie,
o czym wie każde co większe dziecię.
Tak w drzewostanie powstają szkody
z wierszy stworzonych na cześć przyrody.
Zamów prenumeratę cyfrową
Z ostatniej chwili!
U nas masz trzy bezpłatne artykuły do przeczytania w tym miesiącu. To pierwszy z nich. Może jednak już teraz warto zastanowić się nad naszą niedrogą prenumeratą cyfrową, by mieć pewność, że żaden limit Cię nie zaskoczy?
Data publikacji:
Prenumerata
Każdy numer ciekawszy od poprzedniego
Zamów już teraz!
Prenumerata
Każdy numer ciekawszy od poprzedniego
Zamów już teraz!
Czytaj
Komedia z przypisami
Destroix
Komedia z przypisami
Rozmowa z Olgą Śmiechowicz
Do czytania / kultura
To, co obserwujemy w tej chwili w Polsce, Ateńczycy przerabiali dwa i pół tysiąca lat temu. Po śmierci Peryklesa, ostatniego przywódcy wywodzącego się z arystokracji, stery przejął Kleon, garbarz, dla którego zarządzanie państwem oznaczało przede wszystkim prywatne korzyści. Z Olgą Śmiechowicz, filolożką klasyczną, dramaturżką i tłumaczką, rozmawia
Czytaj
Pogłebiając świadomość
Do czytania / społeczeństwo
Wszelka wiedza pochodzi z wewnętrznego źródła, z duszy wolnej od ograniczeń. Jak zamierzacie poznać wszystkie tajemnice ciała i tajemnicę spraw boskich w ciągu jednego krótkiego życia, jeśli nie odwołacie się do własnego wewnętrznego źródła, które jest wszechwiedzące?
Czytaj
Berenika u rolnika
Pracuj z zielonym palcem
Kwartalnik / społeczeństwo
Pokrzydowskie stare odmiany zbóż w pełnym rozkwicie widzi i opisuje
Czytaj
Fetysz
Fetysz
czyli Mama, „Mama” i córka
Do czytania / kultura
Na zapleczu galerii Raster rozgrywa się intymny spektakl voodoo – czuły i wywołujący egzystencjalne ciarki. W świecie zasypanym przez powierzchowne wizerunki Aneta Grzeszykowska potrzebuje zaledwie 25 zdjęć, by zabrać nas w naprawdę głęboką podróż. Odbywamy ją, idąc tropem pewnej małej dziewczynki i jej lalki, której podobieństwo do autentycznej osoby jest zamierzone i nieprzypadkowe. O tym, dokąd zmierzają dziewczynka i jej lalka na niesamowitej wystawie „Mama”, pisze