Przez cały dzień chodziło mi się niezwykle ciężko. Ledwo powłóczyłem nogami. „Czy jestem chory? – myślałem smutno. – Czy się starzeję?”. Dopiero pod wieczór zauważyłem, że mam na nogach buty narciarskie – nie zdjąłem ich po szusowaniu! To dlatego!
Mam na Fejsie 783 znajomych. Wspaniale! Dziś wyświetliłem sobie ich pełną listę. Przesuwałem myszką, patrząc na zdjęcia i zjeżdżając na sam dół strony. Zorientowałem się, że kompletnie
Niespodziewanie przyszła do mnie wiadomość o śmierci dalekiej, zapomnianej krewnej. W toku spadkowych formalności dowiedziałem się, iż odziedziczyłem po denatce rodowe pamiątki, trochę kosztowności i ziemię od lat należącą do rodziny. Samotna kobieta najwyraźniej nie miała komu tego wszystkiego zapisać. Pojechałem na Żmudź zobaczyć ziemię. Cóż, rzeczywiście tam była: kilka ton ziemi zgromadzonej w baniach, kubłach, torbach i kartonach. A więc na stare lata zostałem posiadaczem ziemskim – pomyślałem.
Lęki tak mocno dawały mi się ostatnio we znaki, że postanowiłem ćwiczyć medytację. Zgodnie ze wskazówkami z Internetu posprzątałem stół, położyłem na nim czerwone jabłko i zacząłem się w nie wpatrywać. Mijały minuty. Poczułem spokój. I nagle zacząłem patrzeć jakby w pustkę – nie „na”, lecz „poprzez” jabłko. Tak się tego przestraszyłem, że aż podskoczyłem ze strachu. Czym prędzej wyrzuciłem jabłko i włączyłem telewizor.
