„Bisy”, „Mistrz i wicemistrz” – o mniej znanych rosyjskich powieściach pisze dla Państwa kolektyw Wszystko Będzie Dobrze. Zapraszamy do lektury.

Zbrodnia i walka

Powieść Iwana Dolczikowa, który po lekturze Zbrodni i kary Dostojewskiego zadał sobie pytanie: „Co by było, gdyby lichwiarka też miała siekierę?”. 90% książki zajmuje rozpisany na 200 stron pojedynek studenta Raspalnikowa (oczywista aluzja do Raskolnikowa) z lichwiarką Aloną Siergiejewną. Student i staruszka walczą siekierami, nożami, a także dziełami zebranymi Fryderyka Nietzschego, którymi ciskają w siebie niczym kamieniami. „Odrzuciłem gadki o religii i moralności, skupiając się na czystej walce” – miał powiedzieć Dolczikow. Książka przeszła bez echa.

Arystoteliesow

Książka Nadieżdy Pawkinej, która zauważyła, że tytuł utworu Płatonow Czechowa zawierający cząstkę „Płaton” („Platon” po rosyjsku) da się zabawnie przekształcić, tak by odwoływał się do innego wielkiego greckiego filozofa. Niestety, poza tą grą słów Pawkina nie miała pomysłu ani na bohatera, ani na fabułę, książka przeszła więc bez echa.

Informacja

Z ostatniej chwili! To przedostatnia z Twoich pięciu treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu. Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej!

Subskrybuj

Piesy

Książka Marii Wontowej, która próbowała ująć problematykę polityczno-moralną (przede wszystkim kwestię rosyjskich ruchów socjalistycznych) z Biesów Dostojewskiego w formie przystępnej dla dzieci. Bohaterami uczyniła więc psy – wilczura Stawrogina, pudla Wierchowieńskiego, buldoga Szatowa, ratlera Kiriłłowa i innych. „Za infantylna dla dorosłych, za trudna dla dzieci” – jak określił ją krytyk Kisucki. Książka przeszła bez echa.

Kiesy

Książka Michaiła Julkina, opisująca majątki osób z ówczesnej rosyjskiej bohemy. Postacie noszą nazwiska z Biesów Dostojewskiego. Książka przeszła bez echa.

Bisy

Książka Zinaidy Mikolskoj, sławnej rosyjskiej śpiewaczki, która opisuje wszystkie bisy, jakie dała podczas występów. Książka przeszła bez echa.

Pasy

Wywiad rzeka z Michaiłem Roncewerskim, czempionem wagi ciężkiej w boksie, poświęcony głównie historii obrony jego pasów mistrzowskich. Ponieważ tytuły mistrzowskie Roncewerskiego uznawane są jedynie przez niszową federację założoną przez jego wuja, książka przeszła bez echa.

Mistrz i wicemistrz

Książka rosyjskiego zapaśnika, Aleksandra Nitkina, opowiadająca o jego wieloletniej rywalizacji z Władimirem Jegorowem (Nitkin i Jegorow przez lata dzielili między siebie tytuły mistrza i wicemistrza ZSRR w wadze do 84 kg). Jak twierdził Nitkin, stylistyka powieści nawiązywała do Bułhakowa (pojawił się m.in. diaboliczny prezes związku zapaś­niczego Wolandow i kot karateka). Książka przeszła bez echa.

Wojna i pokój

Monumentalna saga Jurija Mitrowa splatająca losy wielu bohaterów na tle inwazji Napoleona na Rosję. Już po jej ukończeniu Mitrow dowiedział się, że identyczną (słowo w słowo) powieść napisał przed nim Lew Tołstoj. Książka Mitrowa przeszła więc oczywiście bez echa (poza tym oskarżono go o wyjątkowo nieudolny plagiat). Rozgoryczony tym potwornym zbiegiem okoliczności Mitrow porzucił prozę i wziął się za dramat – stworzył Wiśniowy sad i Wujaszka Wanię, a dowiedziawszy się, że identyczne sztuki napisał Czechow, „złamał pióro” i zajął się handlem świecami stearynowymi.