Przekrój
Przedstawiamy wiersz białoruskiej poetki w tłumaczeniu Bohdana Zadury.
2019-09-13 10:00:00
Nie jak drzewo, a jak las.
Nie jak kłos, a jak pole żyta.
Nie jak barwa najjaskrawsza,
A jak łąka, pełna różnych barw.
Słońca pragną wszyscy, ale i ono
Nie samo życie stwarza.
I samo w pojedynkę istnieć nie potrafi.
Całość pomnaża całość.
I sypie się bez końca,
I zbiera bez ustanku
W cętkowane korale
Na długich szyjach wszechświata.
Tłumaczył Bohdan Zadura
Piątka dla PRZEKROJU? A może dziesiątka? Wspierając Fundację PRZEKRÓJ, wspierasz rzetelność, humor i czar.
Wybierz kwotę wsparcia
Data publikacji:
Prenumerata
Każdy numer ciekawszy od poprzedniego
Zamów już teraz!
Prenumerata
Każdy numer ciekawszy od poprzedniego
Zamów już teraz!
Czytaj
wierszówka
pogrzeb
Kwartalnik / kultura
„Mój kuzyn nie żyje, a ja właściwie go nie znałam. On żył beze mnie i kochał, i umierał. A teraz słońce świeci i wszyscy mówią zdrowaśki” – pisze w komentarzu do swojego wiersza
Czytaj
Moda
Od „Przekroju” do wykroju – 4/2019
Kwartalnik / kultura
W Dniu Igły i Nitki prezentujemy projekt na klasyczną wiązaną sukienkę. Przybory do szycia w dłoń!
Czytaj
Oczy na zapałki
Kwartalnik / kultura
Ile pracuje śmierć, nie wie nikt... Zapraszamy do lektury wiersza w tłumaczeniu Krzysztofa Cieślika, którego autorem jest
Czytaj
Kociariusz
Kwartalnik / społeczeństwo
O trzynastu kotach, które zmieniły historię niejednego człowieka, pisze