Jeśli chodzi o „Metale
i tworzywa sztuczne”, nale-

ży tu wrzucać plastikowe
torby, worki, siatki, słowem

wszystko z polietylenu
(będą wdzięczne żółw i emu),

wieczko, puszkę po pasztecie,
po napoju lub po przecie-

rze z buraków i kubełek
po ogórkach w occie. Nie jest

to zaś miejsce dla słoika,
wrzucisz go do pojemnika

„Szkło”. Uwaga, tu dygresja:
jeśli myjesz śmieci, przestań!

Teraz „Papier”. Tutaj śmiało
wrzucaj karton po kakao,

kartkę, notes, stary bilet,
książkę, którą podtopiłeś

w wannie, folder Tania Kreta
(„Udał ci się urlop?” „Gdzie tam!”).

Kiedy widzisz tekst: „Zmieszane”,
wrzucaj fajans, porcelanę,

tłusty papier po twarogu
mleko, masło, ser i w ogó-

le produkty odzwierzęce,
resztki schabu, pyzy z mięsem,

stary zmywak, żwirek koci,
brzydki talerz, ten od cioci,

do tej listy też dopiszę
fragment lustra i kieliszek,

który rozbił wujek Maciek,
i torebkę po herbacie,

trafi tutaj też pielucha
i patyczek, ten do ucha,

gąbka, plastik zatłuszczony
i po lekach na ból głowy

blister, dalej: niedopałki
papierosów, stare majtki,

włos, maszynka do golenia
i w ogóle dział higiena.

Jeszcze „Bio”, tu wrzucaj chyżo
pestki dyni, wafle ryżo-

we, uschnięty kwiat, co dał ci
chudy Jacek z działu IT,

suchą bułkę, fusy z kawy,
zgniłe jabłko, resztki warzyw.

Jeszcze jedno: stare leki
wynoś zawsze do apteki,

z każdym zaś elektrośmieciem
leć do punktu (adres w necie).

Segregacja wszystko zmienia,
więc segreguj. Dzięki, Ziemia.