Teksty na przekroj.pl

Na swojej najlepszej płycie Lana Del Rey tradycyjnie już sięga do amerykańskiej mitologii i przeszłości, ale wyciąga z nich więcej niż kiedykolwiek wcześniej. Pisze Jan Błaszczak

„To: Rozdział 2” w reżyserii Andy’ego Muschiettiego to klasyczna filmowa poppsychoanaliza: historia nie może się skończyć, póki postacie nie cofną się do czasów dzieciństwa, nie naprawią tego, co zepsuło ich na resztę życia, i wreszcie nie dojrzeją. Jednak jeśli znakami dorosłej perspektywy filmu miały być tylko nostalgiczne ornamenty i metatekstualne puszczanie oka, to trochę mało – uważa Jakub Popielecki

Młody mężczyzna żydowskiego pochodzenia chce zrobić karierę i ma do wyboru dwa rodzaje show-biznesu: parafialny i prawdziwy. Będzie śpiewał, to wiadomo, tylko gdzie? – pytanie. Albo w synagodze, albo na Broadwayu, jest też trzecia droga: NIGDZIE. Musical w Teatrze Żydowskim według „Śpiewaka jazzbandu” recenzuje Maciej Stroiński

Znacie „Serotoninę” Michela Houellebecqa? Poznajcie i „Serrotoninę”. O tym, że warto przeczytać tę książkę, nawet jeśli nie istnieje, przekonuje Tomasz Wiśniewski

O tym, po jakie książki warto sięgnąć jesienią, pisze niezawodny kolektyw Bibliocreatio

Big Thief, Purple Mountains, Tuzza Globale, Skepta, Zamilska, Madonna... O nowościach muzycznych pisze Jan Błaszczak

Jak oddać zmienność i potęgę przyrody? Można to zrobić w stylu monumentalno-soc­realistycznym albo impresyjno-lirycznym. I oba sposoby okazują się dobre. O książeczkach dla dzieci z czasów PRL-u pisze Sebastian Frąckiewicz

Tym razem w rubryce trzy propozycje: książka bez słów nie tylko na temat śmieci, książka zainspirowana gmachem filharmonii oraz książka obrazkowa o macierzyństwie. O tym, że warto do nich zajrzeć, pisze Justyna Machnicka

Amitav Ghoshopisuje współczesnośćjak fascynujący rebus. Do jego rozwikłania potrzebne są nie tylko siły racjonalności, ale także wiara w cuda i moc żywiołów. O jego nowej książce „Gun Island” pisze Paulina Wilk

Madeline, Celeste, Jane, Renata i Bonnie powróciły na ekrany, by doświadczać jeszcze większych emocjonalnych turbulencji i dostarczać widzom jeszcze więcej rozrywki. Czar historii natomiast… gdzieś się ulotnił. Co gorsza, widać jak na dłoni, że twórcy tej odsłony nie ufają inteligencji widza. Drugi sezon „Wielkich kłamstewek” recenzuje Dariusz Kuźma

Panie sprawiają wrażenie, jakby głównie się martwiły, czy dobrze wypadną w sensie wizualnym. Artykuł przedpremierowy nie bez powodu najbardziej się skupił na rozmowie z krawcowymi. Bo te role trzeba uszyć, w drugiej kolejności zagrać! Spektakl jest ubrany, ale czy zagrany? „Panny z Wilka” w olsztyńskim Teatrze im. Jaracza recenzuje Maciej Stroiński

„Rana” Wojciecha Chmielarza jest śledztwem w sprawie krzywd wyrządzanych dzieciom. I pozbawiającą złudzeń opowieścią o dziedziczeniu traum. Najnowszą książkę jednego z najbardziej poczytnych polskich autorów kryminałów recenzuje Paulina Wilk

Gdyby ktoś spytał mnie, o czym jest ten film, nie potrafiłabym tak od razu konkretnie odpowiedzieć. W dużej mierze jest filmem o zmianach; o zmianie wioski na miasto, miasta na wioskę, o chęci zostawienia tego krajobrazu natura-dom-tradycja na rzecz innego, mianowicie takiego: miasto-praca-pralka. A czasem na odwrót? O zmianach i perspektywach. „Opowieści o trzech siostrach” recenzuje Anna Wyrwik

Nie ma lepszego dramatopisarza na zamknięcie lata, bo on ten temat głęboko przeżywa i precyzuje. Obsesyjną porą roku Pawła Demirskiego jest miesiąc sierpień, który główne, co robi, to się kończy. S01E03 serialu „Drama queen” by Maciej Stroiński

Znakomity zbiór esejów słynnego niemieckiego filozofa poświęcony konieczności wyzbycia się światopoglądu recenzuje Tomasz Wiśniewski

Jak domowym sposobem zrobić stylowy abażur, przerobić niepotrzebny koc na modny płaszcz albo stare buty na zupełnie nowe, a przynajmniej tak wyglądające? W jaki sposób przewalczyć w domu bardziej sprawiedliwy podział obowiązków z mężem? A także – jak przyjąć gości, uniknąć ciąży i poprawnie witać się na mieście? O tym, jak ilustrowane gazety uczyły „stylowego” życia, mówi książka Agaty Szydłowskiej „Paryż domowym sposobem”. Sylwia Stano 

„Ból i blask” to trochę „Osiem i pół”, a trochę „Amarcord”. Pedro Almodóvar zarówno przepracowuje twórczy kryzys, jak i cofa się do dzieciństwa, do korzeni swoich obsesji i twórczych impulsów. Reżyser nie próbuje grzać się w świetle dawnych sukcesów, raczej rozkłada ręce w geście mówiącym: „ten film wygląda tak, bo taki jestem ja”. I to gest tyleż twórczej bezradności, co twórczej siły. Pisze Jakub Popielecki

Do pracy nad swoją najnowszą płytą Sleater-Kinney zaprosiły St. Vincent. Rezultaty są opłakane. O płycie „The Center Won’t Hold”, która przydarzyła się feministkom wyrosłym z punkowej sceny Riot Grrrl, pisze Jan Błaszczak

Co przynosi 12. album brytyjskiego kompozytora Andrew Poppy’ego? Szablony nie oddają natury „Hoarse Songs”. Czy to dźwiękowy spektakl, performance, muzyka współczesna zabarwiona sztuką wideo, czy może jednak coś wykraczającego poza wymienione stylistyki? Zastanawia się nad tym Łukasz Komła

Gdy hollywoodzcy giganci George Clooney i Grant Heslov ogłosili, że zamierzają zaadaptować „Paragraf 22” w ramach sześcioodcinkowego miniserialu, miłośnikom powieści włączyły się lampki ostrzegawcze. Pisze Dariusz Kuźma