Teksty na przekroj.pl

Fetysz
Czyli Mama, „Mama” i córka

Do czytania / kultura

Na zapleczu galerii Raster rozgrywa się intymny spektakl voodoo – czuły i wywołujący egzystencjalne ciarki. W świecie zasypanym przez powierzchowne wizerunki Aneta Grzeszykowska potrzebuje zaledwie 25 zdjęć, by zabrać nas w naprawdę głęboką podróż. Odbywamy ją, idąc tropem pewnej małej dziewczynki i jej lalki, której podobieństwo do autentycznej osoby jest zamierzone i nieprzypadkowe. O tym, dokąd zmierzają dziewczynka i jej lalka na niesamowitej wystawie „Mama”, pisze Stach Szabłowski

Destroix

Yyy, w ogóle

Do czytania / Recenzja

Na próbie prasowej zapytano reżyserkę, o co jej w ogóle chodzi jako reżyserce. „O nic”. Najlepsza odpowiedź w historii odpowiadania: krótka, szczera i zabawna. Szczera i PRAWDZIWA. O przedstawieniu „Jak wam się podoba” w reżyserii Krystyny Jandy pisze Maciej Stroiński

film

Ludzkie oblicze Boga

Do czytania / Recenzja

Zbawiciel, na którego neapolitańczycy czekali całe życie, sam nie udźwignął presji popularności. Na boisku dokonywał cudów, grał jak artysta, ale gdy schodził z murawy, zaczynał pić, ćpać i układać się z mafią tak, że ledwo udało mu się zawrócić z tamtego świata. Opowiada o tym Asif Kapadia w „Diego”, domykając trylogię swoich pasjonujących dokumentów o ikonach popkultury. Pisze Mateusz Demski

Destroix

Z pokrywą od kosza w ręce

Do czytania / Recenzja

Maskę nosi aktor „shite” (to są dwie sylaby!), gdy odtwarza boga, ducha albo też demona. W tej roli Sakae Terai (lub Terai Sakae), artysta z pieczątką na bycie japońskim dobrem narodowym. Nawet nie drobił jak gejsza – wbił na scenę z prędkością, a raczej powolnością, metr na minutę. O pokazach teatru nō na stulecie stosunków polsko-japońskich pisze Maciej Stroiński

serial

Doceńmy to, co mamy

Do czytania / Recenzja

To komedia, tragedia, romans, horror, dreszczowiec, melodramat, przygoda, kryminał, film akcji i kino familijne w jednym. Przyrodnicze widowisko, które zostawi w wielu widzach trwały ślad, a innym być może uświadomi, jak niesamowita i wciąż do pewnego stopnia niezbadana jest Ziemia. O serialu „Nasza planeta”, od którego uwagę skutecznie, ale niesłusznie odwraca bardziej alarmistyczny „Czarnobyl”, pisze Dariusz Kuźma

film

Dziewczynka z peleryną

Do czytania / Recenzja

„Supa Modo” to po pierwsze film dla dzieci, po drugie – film o umieraniu. Reżyser Likarion Wainaina gra tu prostymi opozycjami, znajdując sposób, by mówić do dzieci o trudnych sprawach bez protekcjonalnego dystansu, zrozumiałym dla nich językiem. Recenzuje Jakub Popielecki

muzyka

Co umyka

Do czytania / Recenzja

Na swoim trzecim solowym albumie Thom Yorke nie mówi nam wiele nowego. Jednak gdy już trafia w odpowiednią strunę, to mnie zaczyna nagle brakować słów. O albumie „Anima” pisze Jan Błaszczak

Destroix

Czy to jest aktor? Jakub Klimaszewski

Do czytania / Recenzja

Wiecie, o kim myślę, gdy widzę Klimaszewskiego? O Klausie Kinskim i Marinie Abramović. Kuba ma Kinskiego stalowe spojrzenie i jest skupiskiem energii, która nie wybucha, strach się bać, kiedy wybuchnie. Siedzi jak ta kobra. Pisze Maciej Stroiński

Kameralnie i w ludzkim tempie

Do czytania / Recenzja

17. edycja Miesiąca Fotografii za nami. Historia jest długa i piękna, pełna wzlotów i upadków. W przyszłym roku będzie pełnoletniość i może wtedy spojrzymy bardziej analitycznie wstecz. Chociaż hasło przewodnie w tym roku już prowokuje do podsumowań: „Co nam się podoba”. Na co padło? Odpowiada Joanna Kinowska

film

Unreality show

Do czytania / Recenzja

„Ja teraz kłamię” ma w sobie coś z łamigłówki już choćby w tym, jak reżyser przechodzi od sceny do sceny, grając z przestrzenią w kadrze, perspektywą oraz odbiorczymi przyzwyczajeniami. Paweł Borowski ewidentnie mierzy jednak wyżej niż w zwykłą zabawę z formą. Swoimi refleksjami po obejrzeniu filmu dzieli się Jakub Popielecki

muzyka

Pozwól rzece płynąć

Do czytania / Recenzja

Bez Komedy i bez rapowania EABS badają DNA polskiego jazzu, starając się wskrzesić jego lirycznego, melancholijnego ducha. O albumie „Slavic Spirits” pisze Jan Błaszczak

Jak krwawią artystki
Czyli malarstwo było mężczyzną, ale już nie jest

Do czytania / kultura

O wystawie, na której kilkadziesiąt artystek z kraju i ze świata pokazuje, jak kobiety dokonały zuchwałego przejęcia malarstwa, pisze Stach Szabłowski

książka

Budynki jak zwierciadła przemian

Do czytania / Recenzja

Od płonących barykad z poprzewracanych samochodów zaczyna swoją najnowszą książkę i na nich ją kończy Łukasz Wojciechowski. Tak ulica i (kontr)kultura odpowiedziały na absurdy świata ślepo zapatrzonego w technologię. W „Architekturze racjonalnej Europy” w roli głównej obsadzono przemiany społeczne i polityczne, a technologiczny rozwój służy zarówno zbrodniarzom wojennym, jak i powojennym państwom opiekuńczym. W Światowym Dniu Architektury książkę recenzuje Aleksandra Kędziorek

serial

Humanistyczna apokalipsa

Do czytania / Recenzja

Problemy z samoakceptacją naznaczają wszystkie postacie serialu „Fleabag” i stanowią wytrych do lepszego ich zrozumienia; do uświadomienia sobie, że humor i sarkazm przeważnie zasłaniają strach przed emocjonalnym obnażeniem, a popisywanie się przed nieznajomymi kryje często niespełnioną potrzebę bliskości. O drugim sezonie „Fleabag” pisze Dariusz Kuźma

książka

Książki na receptę – 3/2019

Do czytania / Recenzja

Na lepsze trawienie rzeczywistości i przesyt patrzenia na świat przez różowe okulary, na pobudzenie rozleniwionych upałem synaps, spragnionym literackich plotek i tym, którzy myślą, że wszystko już wiedzą, proponujemy książki z „Przekrojowej” apteczki. Bibliocreatio

muzyka

Dream pop i drop

Do czytania / Recenzja

Za każdym razem, gdy porównujesz bezbarwną electropopową wokalistkę z północy do Björk, umiera jeden maskonur. O krążku „A Different Kind of Human (Step 2)” Aurory pisze Jan Błaszczak

Dobre życie, dobry dizajn

Do czytania / społeczeństwo

Organizowany od 13 lat, jedno z pierwszych takich wydarzeń w Polsce, Łódź Design Festival miał już swoje górki i dołki. Pomiędzy udanymi edycjami zdarzały się takie, które dryfowały niebezpiecznie w stronę targów z produktami sponsorów, i takie, gdzie zabrakło kuratorskiej ręki. W tym roku było nieźle – może bez przesadnych odkryć, ale spójnie i na poziomie. I to przy temacie, w którym łatwo można było popaść w banał. Pisze Aleksandra Kędziorek

komiks

Potrząśnięty, ale nie zmieszany

Do czytania / Recenzja

W efektownej oprawie graficznej Rune Ryberg snuje z pozoru błahą opowieść o dorastaniu. Jego bohaterowie tkwią w poczekalni życia – trochę nie wiedzą, jak przekroczyć próg dorosłości, trochę nie chcą go przekraczać. To sprawia, że ich zachowania eskalują, przerażając nieraz głupotą i nieprzewidywaniem oczywistych konsekwencji. O komiksie „Death Save” pisze Łukasz Chmielewski

Destroix

Miałaś nie żyć!

Do czytania / Recenzja

Kunegundzie udało się uciec ze splądrowanego zamku i jest dzisiaj kochanką zarówno kardynała Paryża, jak i pewnego bogatego żydowskiego handlarza („Glitter and be gay”). Przyłapawszy obu kawalerów na figlach z Kunegundą („You were dead”), Kandyd zabija ich i ucieka wraz z ukochaną oraz z jej Duegną, która zapewnia, że jest córką polskiego papieża (tango „I am easily assimilated”). Operę / operetkę / musical „Kandyd” w Operze Krakowskiej ogląda Maciej Stroiński

Więcej

felietony

Tomasz
Sitarz