Powiedzenie: żyją w niezgodzie niczym pies z kotem jest powszechnie znane. Na tyle, że osobom, które nigdy nie miały zwierząt, wydaje się, iż osobniki z obu gatunków pod jednym dachem to prosta droga do tragedii, rozlewu krwi albo przymusowego remontu mieszkania. Jak jest naprawdę, tłumaczy trenerka psów Aleksandra Galewska. Czyta Kinga Kosik-Burzyńska.

Najinteligentniejsza w naszej rodzinie jest świnia, najłagodniejszy – pies. Papuga była urodzonym liderem, baran cierpiał na nadmiar testosteronu, a żółw – energii. O swoich zwierzętach opowiada Irena Cieślińska.

O swoich współdomownikach, którzy – mimo że mają cztery łapy, a nie dwie nogi – niewiele się w gruncie rzeczy od nas różnią, opowiada Ludwika Włodek.

Axel Munthe najbardziej lubił konwalie. Z kolorów – włoski błękit. Z jedzenia – jabłecznik, dżem borówkowy i wino, które miał za napój bogów. O szwedzkim pisarzu i psychiatrze opowiada Renata Lis. 

Stanisław w ZOO.

W 1958 r. chiński przywódca Mao Zedong znalazł ludowym masom nowego potężnego wroga: polnego wróbla. Jeszcze bardziej dramatyczny przykład wielkiego wybijania stanowią gołębie wędrowne. A co zostało po dodo? O ptasich losach pisze

Ataki rekinów na ludzi są faktem, chociaż dochodzi do nich dużo rzadziej, niż można byłoby sądzić po filmowych i książkowych opowieściach. Jeszcze gorzej wyszły na kreatywności pisarzy i dziennikarzy wieloryby.

Najniebezpieczniejszym zwierzęciem Australii jest homo sapiens. Nawet, gdy chce dobrze, wychodzi mu fatalnie.

Sezon urlopowy w pełni, a jedną z ulubionych wakacyjnych destynacji Polaków jest Korfu. Na tej greckiej wyspie w młodości mieszkał m.in. zoolog Gerald Durrell. Do magicznego świata jego dzieciństwa przenosi nas

W Europie wilki z reguły uchodziły za demony, zwierzęta diabelskie, wyjących synów nocy, zwiastuny wojen. Miały opinię obżartuchów, które nie gardzą także ludzkim mięsem – pisze w kolejnej odsłonie cyklu „Zwierzobójcy i ludojady”

Wychowane sztucznie duże drapieżce całe swoje życie pamiętają człowieka, którego w dzieciństwie przyjęły za matkę. Poznają ją wśród tłumu zwiedzających w ogrodzie zoologicznym, witają radośnie. W Dniu Tygrysa przypominamy wspomnienia z wychowania tygryska, których autorką jest

W historii wielokrotnie zdarzało się, że zwierzęta stawiano przed sądem. Zaczęło się już we wczesnym średniowieczu od klątw rzucanych na szarańczę, krety i węże. Zwierzęta miały jednak też swoich prawnych obrońców, np. francuskiego jurystę, który wsławił się brawurową obroną szczurów oskarżonych o zniszczenie zapasów jęczmienia.

Tygrysy zabijano dla skór, ale też w celu pozyskania talizmanów, leków na ból zębów oraz inne przypadłości. Medykamenty produkowane z bawołów wodnych uważano za przeciwgorączkowe. Preparaty z mięsa słonia – za remedium na przepuklinę. Do wyboru, do koloru… O zwierzętach, z których sporządzano preparaty uważane za remedium na choroby i rany, pisze

To komedia, tragedia, romans, horror, dreszczowiec, melodramat, przygoda, kryminał, film akcji i kino familijne w jednym. Przyrodnicze widowisko, które zostawi w wielu widzach trwały ślad, a innym być może uświadomi, jak niesamowita i wciąż do pewnego stopnia niezbadana jest Ziemia. O serialu „Nasza planeta”, od którego uwagę skutecznie, ale niesłusznie odwraca bardziej alarmistyczny „Czarnobyl”, pisze

Starożytni Egipcjanie uważali koty za zwierzęta płodne i odważne. Dbano o nie aż do przesady: sierściuchy mumifikowano, grzebano w grobowcach, jednym słowem – stanowiły lepszy sort zwierząt. W XIII stuleciu coś nieodwracalnie się zmieniło. Kocią historię opowiada