Już od dzisiaj warszawska Galeria Apteka Sztuki i Włoski Instytut Kultury zapraszają na wystawę Marca Angeliniego pt. „Płynna Pamięć”. Zaprezentowane zostaną na niej obrazy, rzeźby, instalacja i nagrania wideo z lat 2017–2019, do których inspiracją były podróże i związane z nimi wspomnienia artysty.
Wes Anderson i Juman Malouf po serii kooperacji filmowych stworzyli swoją pierwszą wystawę, tym razem bez ruchomych obrazów. Obrazy w wiedeńskim Kunsthistorisches Museum ożywają, ale w wyobraźni widza. Panoptikum, na którym się wzorowali, było dla nich nie tyle przodkiem muzeów, ile Internetem dawnych czasów. Stąd pragnienie sięgnięcia po to, na widok czego widz może zawołać: „Wow!”. Pisze
Zdjęcia „kociaków”, czyli dziewczyn z okładek „Przekroju”, od dziś można oglądać w Poznaniu. Wykonał je legendarny fotograf pisma Wojciech Plewiński.
Jeżeli wszystko już było, a przyszłość dawno nadeszła, to co teraz będzie? O czym Grotowski rozmawiałby ze sztuczną inteligencją? Dlaczego krew, którą broczy serce polskiego teatru, jest czarna? Czy technologia jest już drugą naturą? Czy teatr jest najważniejszą ze sztuk? I jak Krzysztof Garbaczewski zmieścił cały swój teatr na jednym piętrze białostockiej galerii? O wystawie „Badania terenowe” pisze
Tak jak Claude Monet miał zająć się malarstwem dzięki kwiatom, tak Moore’a ku sztuce popchnęła fascynacja drobnymi elementami przyrody. Środkami zapożyczonymi od natury potrafił przekazać głębię uczuć. Inspiracji szukał w sztuce pierwotnej, m.in. prekolumbijskiej – mówi Agata Małodobry, kuratorka otwartej ostatnio wystawy rzeźb Henry’ego Moore’a w Muzeum Narodowym w Krakowie. Rozmawiał
Hiwa K. jest na topie. Robi świetną sztukę, przeciwstawia się wojnie, uprzedzeniom, egoizmowi. Jego wystawa jest imponująca. Ale czy nie widzieliśmy już podobnych? Instytucje pękają w szwach od słusznej, politycznej sztuki; gdyby losy kapitalizmu i wojen zależały od wystaw, od dawna panowałyby pokój, równość, wolność i braterstwo. Chcę się podzielić tymi wątpliwościami z artystą, ale okazuje się, że on ma ich jeszcze więcej. Wieszczy światu kryzys, w obliczu którego najlepsza nawet sztuka straci znaczenie i zostanie nam tylko… miłość. O wystawie Hiwy K. w Zachęcie pisze
Czy z tego można coś zbudować poza historiami dla ciekawskich? Poza ewidentnym chwytem reklamowym? Bo w końcu duże nazwiska, a podglądamy coś ukrytego, zakazanego i ekskluzywnego. Okazuje się, że można. O wakacyjnej wystawie „Nic do ocalenia” w warszawskim Forcie pisze
Zamachowczynie detonują bomby, ale ich prawdziwą bronią są ciała; nikt nie jest bardziej samotny od osoby, która wysadza się w powietrze w tłumie ludzi. O wystawie Joanny Rajkowskiej pisze
Idąc „Na jagody”, zmierzamy na marginesy art worldu. Spotkamy tam dwie artystki – jedną właściwie nieznaną, a drugą znaną tak bardzo, że właściwie zapoznaną. Tematem jest tutaj życie po życiu w sztuce. O wystawie w Gdańskiej Galerii Miejskiej pisze
Zielonogórską wystawę autora komiksów i ilustratora Macieja Sieńczyka poleca
