Szukaj

Dokąd może zaprowadzić muzyka, szczególnie jeśli towarzyszy nam w wewnętrznej podróży, zastanawia się

Instrument stary jak świat. Współcześnie niesprawiedliwie skomercjalizowany przez sklepy z pamiątkami i centra handlowe. Tak, tak, chodzi o didgeridoo.

Patrząc na prawe skrzydło tryptyku „Ogród rozkoszy ziemskich” Hieronymusa Boscha, można odnieść wrażenie, że malarz przeżył w dzieciństwie traumę na lekcjach rytmiki. Rozrzucone po obrazie instrumenty wydają się narzędziami tortur.

Sugerujemy, aby podczas czytania tego tekstu dźwiękiem w tle był szum wody.

Lubimy piosenki, które kiedyś już słyszeliśmy. Ciało zalewają endorfiny, gdy z głośników dobiega utwór przywołujący miłe wspomnienia. Bo generalnie lubimy to, co znamy. Tak jesteśmy skonstruowani i tak działa nasz mózg. Ale każdy kij ma dwa końce.

Syny są na polskiej scenie muzycznej zjawiskiem osobnym. Bitów autorstwa „88” powinno im zazdrościć pół hiphopowego środowiska, tak samo koncertowej scenografii. Ich oryginalny debiut tekstowo sytuował się równie blisko Molesty, co Masłowskiej, a recenzje i frekwencja na promujących tegoroczny „Sen” koncertach pokazują, że Syny poradziły sobie z wysoko zawieszoną poprzeczką. Syny, czyli Piernikowski i „88” mówią o prostych wartościach, sztucznej inteligencji i podejrzliwym stosunku do goretexu (a czasem i do ortografii). Rozmawiał

Czyli o ewolucyjnym i biologicznym sensie muzyki.

Sugerowana muzyka w tle: John Cage, 4’33’’

ASMR, czyli autonomous sensory meridian response, to nic innego jak internetowy fenomen na pograniczu estetyki i fetyszyzmu.

Czy rośliny są rzeczywiście łase na komplementy, czułe słówka i ballady przy pełni Księżyca?

Instrument stary jak świat. Współcześnie niesprawiedliwie skorumpowany przez sklepy z pamiątkami i centra handlowe. Tak, tak, chodzi o didgeridoo. Opowiada Iza Smelczyńska.

O muzycznych zagadkach ukrytych na obrazach opowiada Iza Smelczyńska.