Szukaj

500 lat temu w pałacu Cloux we francuskim Amboise zmarł Leonardo da Vinci. Już za życia uważany był za giganta. Podziwiano jego obrazy i plany, stał się inspiracją dla całych pokoleń artystów i wynalazców. Daleko jednak temu było do bałwochwalczego wręcz uwielbienia, jakim darzymy Leonarda dzisiaj.

Gdy przyjrzymy się uważnie obrazom dawnych mistrzów, możemy uchwycić wiele zaskakujących szczegółów botanicznych, a także zobaczyć, jak wyglądało życie codzienne przed wiekami. Co wyczytamy z „Pejzażu leśnego” Abrahama Govaertsa?

Jej płótna sprzedawane są za miliony, a plotki na jej temat nie cichną, choć od jej śmierci minęło już ponad 40 lat. Ale kim naprawdę jest Tamara Łempicka? Zastanawia się nad tym, czekając w niechcącej się skończyć kolejce,

„Pejzaż z rozbójnikami” to jeden ze skarbów Muzeum Narodowego w Warszawie. Jego autorzy, Jan Breughel starszy i Abraham Govaerts, uwiecznili puszczę europejską, której dziś już właściwie nie ma.

Urodzona w Warszawie, wystawiana m.in. w Kopenhadze. Przyjaciółka Andersena i organizatorka słynnych przyjęć. Ale przede wszystkim – utalentowana artystka. Jak to możliwe, że Elisabeth Jerichau-Baumann na ponad 100 lat zniknęła z historii sztuki? Odpowiedzi szuka

Seria 20 monumentalnych obrazów przedstawia mitologię i historię ludów słowiańskich.

Barwa, która z taką łatwością wprawia mózg w euforię, ma też swoje złowieszcze oblicze.

Sny, wizje, nieokiełznane myśli niesione przez literaturę i sztukę, zwiastujące upragnione zmiany. Surrealistyczne przebudzenie było… ale nie w Polsce.

Salvador Dali, głośny malarz i współtwórca (obok Maxa Ernsta) surrealizmu, reprezentuje ten kierunek zarówno w sztuce, jak i w życiu. Pokazuje nam świat, który bardziej przypomina sen niż jawę. O tej odrealnionej rzeczywistości oraz o sobie samym Dali opowiada w autobiografii pt. „Tajemne życie Salvadora Dali”.

Czy umiemy twórczo odczytywać obrazy, czy też wciąż wolimy doszukiwać się w nich jednego zamysłu artysty? Wyobraźnię do buntu podżega

Barwa, która z taką łatwością wprawia mózg w euforię, ma też swoje złowieszcze oblicze.

Miał być prawnikiem, a został artystą. Największy przełom w życiu Kandinskiego dokonał się wtedy, gdy zrozumiał, że sztuka nie musi odwzorowywać przedmiotów, a mimo to pozostaje przesycona duchowością.

Czy umiemy twórczo odczytywać obrazy, czy też wolimy doszukiwać się w nich tego jedynego zamysłu artysty, o którym do znudzenia mówiono nam w szkole? Porzućmy pseudowyobraźnię na rzecz wyobraźni buntowniczej.

Jak artyści w dziejach portretowali i ukazywali serce? I skąd wzięły się, nieoddające ani prawdziwego kształtu, ani koloru tego narządu walentynkowe wyobrażenia objaśnia Grażyna Bastek. Czyta Filip Kosior.

Słyszeliście o Meli Muter? Przed Wami historia polsko-żydowskiej malarki tworzącej w czasach historycznie trudnych. Studiowała sztukę w akademiach i pod czujnym okiem autorytetów, romansowała ze Staffem i Rilkem, a umierała w osamotnieniu. Sylwetkę artystki przybliża Zbigniew Libera.

O malarce, która potrafiła dostrzec piękno zarówno w kwiatach, jak i w kościach zwierząt, opowiada Julia Fiedorczuk.

Teofilowi Ociepce przyszło w życiu malować pod opiekuńczymi skrzydłami PZPR, ale tak naprawdę jego sztuce patronowały daleko bardziej niematerialne byty. Sylwetkę artysty przybliża Zbigniew Libera.

W jesiennym numerze o opowieść o ulubionym dziele redakcja „P” poprosiła swoją ukochaną artystkę, która już jakiś czas nie żyje – Virginię Woolf. W spirytystycznym kontakcie z pisarką pomógł autor „Nowych wierszy sławnych poetów" Grzegorz Uzdański.

Podobnie jak wielu innych ważnych i obecnie zapomnianych polskich artystów, których aktywność przypadła na pierwszą połowę XX w., bohaterka dzisiejszego „wyboru” pochodziła z Podola. O malarce Marii Ewie Łunkiewicz-Rogoyskiej opowiada Zbigniew Libera.

Krytycy od razu dostrzegli talent Leopolda Lewickiego. Docenili nie tylko oryginalne płótna, lecz także groteskowe, stylizowane na twórczość dziecięcą grafiki. Sylwetkę artysty przybliża Zbigniew Libera. Czyta autor.





