Statek kosmiczny Voyager 2 spóźnił się (ponoć) na spotkanie z Neptunem o 86 sekund. A i my czasem jesteśmy niepokojąco punktualni. W jakich sytuacjach? I – przede wszystkim – czemu niepokojąco? Odpowiada

Ostatnie dni w światowych, a przynajmniej amerykańskich mediach upłynęły pod znakiem umierania, śmierci, a potem pogrzebu Johna McCaina. Z wielu powodów chciałoby się napisać, że była to śmierć stoika. Dlaczego? I dlaczego warto postawić znak zapytania? Zastanawia się

Nieopisany dramat wydarzył się przed tygodniem w Darłowie: w Bałtyku utonęło troje rodzeństwa. Jak zawsze w tego typu wypadkach Internet rozgrzał się do czerwoności, wszyscy wszystko wiedzą, ustalają winę i przebieg zdarzeń. Ale czego możemy się z tej sytuacji nauczyć tak naprawdę? Zastanawia się

Rozchodziły się niedawno po Facebooku wszem wobec dyskusje o tym, czym jest tzw. prawdziwe życie, kto je zna, a kto nie, kto ma prawo się o nim wypowiadać, a kto nie. „Wszystko to jest jednak bardzo niemądre” – jak powiedział Marek Aureliusz. Prawdziwe jest bowiem tylko życie stoickie. Pisze

W stoicyzmie i w sporcie amatorskim chodzi nie o czcze przechwałki czy puste odhaczanie treningów, ale o wejście w pewien tryb życia, o stałe utrzymywanie się w aktywności - pisze

Lato, nareszcie lato! I cyk: góry, Mazury, Morze Bałtyckie i Morze Śródziemne. Zakyntos, zamki na urwiskach i wędrówki nad jeziorem. (A może nawet już przysłowiowe „snowboard w Sölden, adventure-club w Nowej Zelandii”). I komary, które tną. Urlop na łonie natury brzmi miło dla stoickiego ucha. To niby logiczne, ale dlaczego właściwie?

Oglądanie meczów polskiej drużyny jest trochę jak samobójstwo: sama świadomość, że mogę dobrowolnie uwolnić się od cierpień sprawia, że łatwiej jest mi je znosić - pisze „Przekrojowy” stoik

Już niedługo, już wkrótce, już jest. Mundial 2018 w Rosji. Długo oczekiwany: Polska zagra w nim po raz pierwszy od 12 lat. Dla Lewandowskiego to pierwszy i pewnie jedyny mundial w życiu. A jak to wygląda z perspektywy nas, kibiców i stoików? Wyjaśnia

Literacka Nagroda Nobla za 2018 rok nie zostanie przyznana – to świetna wiadomość. Najlepiej by było, gdyby ta nagroda zniknęła na stałe. Dlaczego? Wyjaśnia „Przekrojowy” stoik

Przetruchtałem ostatnio 10 kilometrów – bez zatrzymania się. Ale czuję się, jakbym wygrał maraton. Dlaczego?

Chodzi oczywiście o odpoczynek. Koniecznie przez wielkie „O”, bo inny nie ma sensu. Nadchodzi czas majówek, wiosny, zielonej trawki. Jak dobrze odpocząć? Receptę od stoików podaje

Zaczęła się wiosna, czyli skończył się pierwszy kwartał 2018 roku. Jesteśmy już za ćwiartką drogi do kolejnego sylwestra. Szybko zleciało, prawda? Ciepłe, radosne dni wiosenne to świetny pretekst do wielu rzeczy... Także do tego, żeby jeszcze głębiej zakopać wszystkie postanowienia noworoczne czy choćby wspomnienie po nich. A kwartał roku, połowa połowy, to przecież dobry moment na pierwszą ewaluację.

„Pochwalony niech będzie ten, kogo wstające słońce zastaje już pogrążonego w pracy” – pisał Seneka. Wiele wskazuje na to, że będzie on nie tylko pochwalony, ale i do przodu z tą pracą. Dlaczego?

MaBeNa – ten dziwny byt, wymyślony na początku stycznia przez prof. Zybertowicza, unosi się gdzieś w międzyświecie między realną polityką a planowaniem strategicznym. Ale jeśli odrzeć MaBeNę z wymiaru politycznego, będzie to świetny przykład tego, jak działa stoicyzm.

Przez kilka dni polski Internet żył wydarzeniami w Karakorum. Tyle pochwał i hejtu nie widzieliśmy od dawna – pisze

Oto dożyliśmy czasów, w których kilka dni śniegu w styczniu uznaje się z jednej strony za srogą zimę, a z drugiej – za argument przeciwko ociepleniu klimatu. O tym, czy narzekanie na pogodę ma sens, tłumaczy –

Wiadomo, jak to działa: w styczniu zapisujemy się na siłownię (i łapiemy się na promocje), w lutym przestajemy chodzić, a w maju łapiemy się za głowę, że znów nie udało się zrobić formy na lato – czyli o postanowieniach noworocznych w wersji stoickiej pisze

Nawet w życiu stoika nadchodzi czasem moment, w którym trzeba przekazać pałeczkę następnemu pokoleniu. Rodzi się mała dziewczynka, albo mały chłopiec – byt stuprocentowo realny i najzupełniej różny od kart papierowych książek. Jak sobie z nim radzić? Począć jest łatwo, ale co począć, gdy się już urodzi? Czy stoicy mogą jakoś pomóc?

Hiroo Onoda był żołnierzem armii japońskiej, walczył w drugiej wojnie światowej. Zasłynął tym, że nie poddał się po 1945 r., ale pozostał w ukryciu na filipińskiej wyspie Lubang, prowadząc swoją skromną partyzantkę aż do 1974 r. Na świecie nastał nowy porządek, Amerykanie wylądowali na Księżycu, a on wciąż z nimi walczył w tropikalnej dżungli.

Przetoczyła się niedawno przez Internet rytualna coroczna debata, czy jest sens obchodzić u nas Halloween i czy wydrążona dynia nie wyssie z Polaka duszy i tożsamości. Moja propozycja jest następująca: jeśli mamy jakieś jesienne święta importować zza oceanu, to wybierzmy Święto Dziękczynienia. Absurdalny pomysł? Pozwólcie się przekonać, że tylko po wierzchu.

O kilku takich, co krążyli między stadionem a teatrem, żyli dobrze i sukcesy na koncie mieli. I o tym, dlaczego to dziś niemożliwe pisze

Nie macie czasem wrażenia, że życie promuje zimnych, cynicznych drani, którzy podlizują się do góry, a kopią w dół, myśląc tylko o sobie i własnej korzyści? Że świat nie jest ani sprawiedliwy, ani racjonalny, że nie docenia naszej wspaniałomyślności, empatii czy szlachetności tak, jakbyśmy chcieli? Nie ukrywajcie tego – każdy tak czasem myśli. Jak więc żyć, panie stoiku?

Nad tym, czy świat jest urządzony racjonalnie i sprawiedliwie, zastanawia się

Czy kiedykolwiek żałowaliście podjętej decyzji? Czy mieliście do siebie żal, wyrzucaliście sobie, że gdybyście wcześniej wiedzieli to, co wiecie teraz, to postąpilibyście inaczej? Czy żałowaliście choćby decyzji podjętej przy urnie wyborczej? Według stoików – nie powinniście. Nigdy. Ale dlaczego?

Trzcina zaczyna płowieć, wrzesień, jesień, za chwilę znów zima. Dla jednych sezon urlopowy właśnie się skończył, dla innych dopiero się zaczyna. Jak najlepiej wypocząć i się zregenerować? Oczywiście po stoicku! Czyli?

Usain Bolt, ośmiokrotny mistrz olimpijski i jedenastokrotny mistrz świata, nie dobiegł do mety w ostatnim wyścigu w swojej karierze. Po zaledwie 30 metrach ostatniej zmiany sztafety 4 x 100 na mistrzostwach w Londynie Bolt zaczął kuleć, po czym padł na bieżnię. Kontuzja. I co stoicy na to powiedzą? Pyta i pisze

Pogoda ma zasłużone miejsce w klasycznych tekstach stoickich. Przyczyna jest prozaiczna: uważamy przecież, że najważniejszy pod słońcem (jak i pod chmurą deszczową) jest podział na rzeczy zależne i niezależne. A to właśnie pogoda jest absolutnym biegunem tego, co od nas nie zależy.

Otworzyć Facebooka to jak otworzyć wrota piekieł albo zaporę wodną na rzece Mekong. Od razu znosi nas gigantyczny, niekontrolowany potop pseudowiadomości o tym, jak bardzo inni wygrywają. Trudno pod tą nawałą nie zwątpić w samych siebie. Jak głosi obiegowa mądrość, gdyby nie media społecznościowe, każdy z nas myślałby, że ma szczęśliwe życie – rozważa

Do pewnego wieku wszyscy żyjemy mitem naśladowania mistrzów. Dzisiejsze dzieciaki nie muszą już nawet marzyć o zagranicznych gwiazdach, bo szczęśliwie żyjemy w czasach w których geniusz piłki jest Polakiem i zmaterializował się nam w osobie Roberta. Któż nie chciałby być jak Robert?

Jak być obojętnym na to, co od nas nie zależy? Jak nie przejmować się tym, co poza naszą kontrolą? Jak nie martwić się tym, na co nie mamy wpływu? Z odpowiedzią spieszą stoicy i mówią, że... nie należy się starać nie przejmować.

Czy stoik poszedłby na marsz KOD-u? A na Paradę Równości lub marsz w obronie życia? Czy to wszystko w ogóle licuje ze stoickim spokojem, czy go nie zaburza? Czy stoik nie powinien siedzieć w domu, w czterech ścianach mniemanej ataraksji?