Szukaj

W 1963 r. niemiecki dziennikarz Hans Traxler opublikował książkę „Prawda o Jasiu i Małgosi”. O tym, co w niej ujawnił, pisze

Zachęcamy do lektury żartobliwej baśni o kaszance i zaprzyjaźnionej z nią wątrobiance. Opowieść, przekazana braciom Grimm przez pewną 10-latkę, nie była nigdy wcześniej tłumaczona na język polski. Teraz przełożyła ją Eliza Pieciul-Karmińska. To druga publikowana przez nas i nieznana wcześniej polskim czytelnikom baśń, której autorami są

Spisana przez braci Grimm baśń „Dziwaczna uczta” nie miała szczęścia. Począwszy od trzeciego wydania zbioru „Kinder- und Hausmärchen” zastąpiona została przez dydaktyczną opowiastkę o Babie-Jadze. Nie była też znana polskim czytelnikom. A szkoda, bo to opowieść z „czarnego” repertuaru makabresek i horrorów, podobna do historyjek o wampirach, trupach i odciętych głowach, którymi dzieci straszą się nawzajem po zgaszeniu światła. I tak właśnie należy ją czytać – pomimo elementów grozy jest to żartobliwa opowieść utrzymana w konwencji purnonsensu.

Przedstawiamy po raz pierwszy przetłumaczoną na język polski baśń „Długi nos”. Opowiada o trzech wysłużonych żołnierzach i księżniczce, którą spotyka tak groteskowa i odwracalna kara, że budzi raczej uśmiech niż grozę. Opowieść ta zadaje kłam rozpowszechnionemu stereotypowi o ponurych i krwawych baśniach braci Grimm. Przetłumaczyła ją Eliza Pieciul-Karmińska.

Kulisy powstania baśni „Długi nos” braci Grimm przedstawia tłumaczka

Zawarte w tytule porównanie chyba na stałe weszło do języka. Czy należy się na to obruszać? Może o okrucieństwie baśni Grimmów mówimy tak jak o absurdalności utworów Mrożka, nierealnej kafkowskiej atmosferze, orwellowskim systemie czy o szekspirowskiej tragedii? Większość baśni Grimmów w języku polskim to swobodne interpretacje, które niewiele mają wspólnego z oryginałem, a za to wiele mówią o kwalifikacjach i przekonaniach tłumacza. Uporządkujmy trochę wiedzę o rzeczywistym dziele braci Grimm. Pisze

Źródłem sukcesu baśni braci Grimm była nie tyle wierność wobec ludowego przekazu ustnego, ile jej przeciwieństwo w postaci adaptacji hołdującej mieszczańskim wyobrażeniom o dobrym smaku. Niezbyt znaną historię kultowych opowieści przybliża autorka jednego z przekładów