Szukaj

Bagna Biebrzańskie to monumentalny zabytek natury, jeden z tych, które w Europie policzyć można na palcach.

O konkursie Grand Press Photo i jego wynikach pisze

„Portretprowincji.pl” to kompleksowy, wielowymiarowy, złożony portret małych miasteczek, życie codzienne i niecodzienne portrety. Z autorem zdjęć Jacentym Dędkiem rozmawiała

Malowane domy to niedzisiejszy wynalazek. Ma on swoje głębokie korzenie od prawieków w sztuce ludowej.

O projekcie „Wszyscy jesteśmy fotografami” Moniki Szewczyk-Wittek i Katarzyny Sagatowskiej pisze

O problemach gentryfikacji i turystyfikacji, poruszanych w wybranych filmach i na zdjęciach pisze

Kto Biebrzę dla siebie odkryje, dochowuje jej wierności – pisał w 1997 r.

Jak żyć i tworzyć w czasach przymusowego lock downu, zastanawiają się

Na pierwszy rzut oka może się zdawać, że prace Igora Omuleckiego z serii „Solaris” poruszają się po orbicie post-minimalizmu i sztuki optycznej. Umysły ludzi zamieszkujących świat sztuki wytresowane są do produkowania tego typu skojarzeń. „W procesie widzenia nie to jest ważne, co mechanicznie chwyta oko, lecz to, co człowiek uświadamia sobie ze swego widzenia” – pisał w „Teorii widzenia” Władysław Strzemiński.

Każdego lata, gdzieś we wschodniej Europie, dzieci wyjeżdżają na obozy, na których zakładają wojskowe mundury, uczą się życia pod namiotem w ciężkich warunkach oraz korzystania z broni. Dla osoby z zewnątrz już sam zamysł wydaje się niepokojący, obozowicze traktują jednak te wyjazdy jako przygodę życia.

Przez trzy lata Hugh Holland towarzyszył młodym skaterom z Hollywood, Venice i San Diego, a jego fotografie to kwintesencja czasów, kiedy surfing połączył się z deskorolką, tworząc styl życia inspirujący miliony ludzi na całym świecie.

Herbert List, 1933 r.

„Czekając na śnieg” („Waiting for the Snow”) to projekt fotograficzny, dotyczący specyficznego zjawiska polskiej emigracji do krajów Ameryki Południowej w czasie zaborów (XIX w.) oraz XX-lecia międzywojennego.

Seria Magnetic Sculptures Honzy Zamojskiego składa się z przeskalowanych czarno-białych fotografii przedstawiających rzeźby wykonane z niewielkich magnesów. Artysta, odwołując się do idei i form architektury konstruktywistycznej, przywołuje jednocześnie nastrój i tonację znanego zbioru zdjęć Brassaïa „Les Sculptures de Picasso”.

Projekt „INSIDE INSECT” to osobiste studium symbolicznego uniwersum stworzonego przez hiszpańskiego reżysera i scenarzystę Luisa Buñuela. Fotograf Jorge Fuembuena – poprzez perspektywę sztuki współczesnej i uważną analizę przyjętych przez Buñuela sposobów użycia obrazów i nadawania im funkcji – proponuje odbiorcy nowe spojrzenie na postać tego artysty.

Szwajcarski fotograf Marcel Rickli szuka złotego środka między fotografią dokumentalną a sztuką. W swoim najnowszym projekcie, zatytułowanym „AEON", zestawia symboliczny charakter semiotyki nuklearnej z twardymi faktami dotyczącymi składowisk odpadów promieniotwórczych.

Cykl nowojorskiej artystki Shelli Weiler ukazuje formy eskapistycznej rozrywki jako miejsca nieprzyjazne, nienadające się do zamieszkania. Oto tematy i przestrzenie powstające w wyniku pogoni za ideałami, w których miejsca mające służyć rozrywce buduje się wokół ich własnych braków.

Znany amerykański filozof i krytyk literacki Frederic Jameson powiedział kiedyś, że łatwiej jest wyobrazić sobie koniec świata niż koniec kapitalizmu. Do tej tezy odnosi się fotografka Kata Geibl.

Jak co roku w Krakowie odbywa się Miesiąc Fotografii. Od 26 czerwca wystawy będą otwarte dla publiczności nie tylko w tradycyjnej formule, ale również online.

Już od dziś w warszawskiej Galerii IFF można oglądać wyjątkową wystawę pokazującą rozwój polskiej mody na przestrzeni ostatniego stulecia, a na niej fotografie m.in. artystów związanych z „Przekrojem”.

Jak fotografia pokazuje to, co niewidzialne? „Supernatural/Nadprzyrodzone” to tytuł tegorocznej edycji Fotofestiwalu. Od 13 czerwca, a w tym roku – dłużej niż zwykle. Poleca

Wybór zdjęć Tadeusza Sumińskiego, m.in. z jego zagranicznych podróży do Mongolii czy Maroka, można oglądać do połowy maja w Galerii Fundacji Archeologia Fotografii. Prezentowane fotografie są ważnym ogniwem między wczesną fotografią uliczną a późniejszą pracą pejzażową. Wystawa odbywa się w 10. rocznicę śmierci fotografa.

Fotografie Mandy Barker to spełnienie marzeń ekologicznego aktywisty o sztuce zaangażowanej – forma, której perfekcji nie można podważyć, i globalny problem, który mogą nagłośnić. Tymczasem ich istnienie jest przede wszystkim skandalem – i tym skłaniają do myślenia. O wystawach „Zupa” i „Poza nurtem” na 17. Fotofestiwalu w Łodzi pisze

Tutaj centralnym i finalnym punktem działań jest obraz – o wystawie w Fundacji Archeologii Fotografii pisze

Są miejsca i ważne imprezy, które wypada odwiedzić co roku – o festiwalu fotografii we włoskiej Cortonie pisze

Do galerii się idzie kontemplować, podziwiać. Bo żeby wystawę obejrzeć, wiadomo – trzeba przyjść później, bez tłumu. Wyjdźmy z galerii, w ogóle idźmy ulicami miasta. A tu z bramy, obok okna, na ogrodzeniu, na murze, po drodze – czarno-biała fotografia – o Without a gallery if necessary pisze