Nie będzie po nazwiskach, będzie gorzej: po przywarach. Wszelkie podobieństwo do konkretnych osób i ich brudów za uszami jest nieprzypadkowe, przez nie zawinione – trzyodcinkowy serial o krytyce teatralnej inauguruje

Proszę Państwa, 13 grudnia 2018 roku skończył się w Polsce postdramatyzm! „Cząstki kobiety” z TR Warszawa chwali

Główni twórcy wieczoru to nie byli Szymanowski, Treliński i Nowak. Raczej bym powiedział, że Boris Kudlička, Konrad Parol i Marc Heinz: scenografia, ciuchy, światła. O „Królu Rogerze” z Teatru Wielkiego – Opery Narodowej pisze

Pierwszy raz poczułem je od aktorki, która okazała się aktorem. O perfumach Nasomatto Duro pisze

Teatr Powszechny imienia Hübnera bardzo się stara zasłużyć na swoją opinię, ma w swych celach statutowych być królem osiedla. Nie może nie mówić o dyżurnych sprawach, o tych samych, co na Fejsie. Zawsze na żylecie spraw. „Bachantki” w reż. Mai Kleczewskiej recenzuje

Mai Kleczewskiej ostatnio odbiło i zaczęła robić niedobre spektakle, na pohybel swoim zdolnościom. Ale w spektaklu „Pod presją” z Teatru Śląskiego w Katowicach, inspirowanym „Kobietą pod presją” Johna Cassavetesa, reżyserka wraca do formy.

Bohaterka się sprzedaje, lecz po swoim trupie. Żywej jej nie wezmą. Nie będzie żywym towarem, lecz towarem martwym, ciałem na potrzeby zawodowej nekrofilii, to znaczy nauki. Idzie do Instytutu Anatomii oddać się na zwłoki. O spektaklu „Wiara nadzieja miłość” według von Horvátha opowiada

Trzy wiedźmy zrobione jak na castle party w Bolkowie, lecz w wersji lady in red, kupią się wokół pentagramu i powiadają: „Heil dir, Macbeth!”. Mnie przeszły ciarki. O „Makbecie” w Wiedniu pisze

Sacha Pecaric, rabin, tłumacz, poliglota, tym się różni od innych rabinów dzisiejszego świata, że mówi dobrze po polsku, i nie tylko mówi, lecz też można go usłyszeć. Wykłady o judaizmie dla początkujących poleca

Dużo oglądam po Polsce spektakli i na ile się znam, na ile widziałem, na tyle mogę powiedzieć z ręką na klawiszach, że Anna Kłos jest czołową przedstawicielką swojego zawodu, jest „najgrubszą” aktorką teatralną w Polsce bez względu na płeć, bez względu na wagę. Zachwyca się