„Przekroczyłam kordon i znalazłam się po stronie drzew i zwierząt. Występuję więc w ich imieniu. Skończyłam studia biologiczne, lecz dopiero lata życia w lesie nauczyły mnie rozumieć mowę zwierząt. I znam ją tak dobrze, że należałoby mnie spalić na stosie jako czarownicę” – wspominała Simona Kossak. W 1971 r. wysłannik „Przekroju” odwiedził ją i fotografa Lecha Wilczka w ich mateczniku, w sercu Puszczy Białowieskiej. Tekst Zbigniewa Święcha z archiwalnego numeru „Przekroju” (1550-1551/1974 r.) czyta Joanna Pawluśkiewicz.
Jak zyskać promienne zdrowie i witalność? Radzi Swami Jogananda. Czyta Natalia Kalita.
Do niedawna Kenia, jak wiele innych krajów, tonęła w foliowych torebkach. Dziś za posiadanie, produkcję lub import takich torebek grożą w Kenii największe na świecie kary. Kulisy tej niezwykłej zmiany ujawnia Agata Kasprolewicz. Czyta autorka.
W pełnej paradoksów Japonii dotyk uważa się za najważniejszy ze zmysłów. I to mimo że przestrzeń publiczna jest zdecydowanie bezdotykowa. Tekst Aleksandry Reszelskiej czyta Natalia Kalita.
Grażyna Kulczyk mogła otworzyć swoje muzeum niemal wszędzie. Dlaczego zrobiła to w szwajcarskich Alpach? Sprawdził Stach Szabłowski. Czyta Rafał Fudalej.
Pralka jedzie windą 9 sekund. Musi się śpieszyć, bo za nią niepokoją się lodówka i piekarnik. O automatycznym magazynie wysokiego składowania opisała Agata Romaniuk. Czyta autorka.
Uwaga, licho nie śpi! W ręce demona możemy wpaść wszędzie i o każdej porze – nawet na wakacjach. Lepiej więc się przygotować! Podręczny leksykon demonów, do wycięcia i noszenia w portfelu, proponuje Adam Węgłowski. Czyta autor.
Jak wyglądałby dziś świat, gdyby w XIII w. krucjata dziecięca dotarła do Jerozolimy i założyła tam Królestwo Pokoju? Sprawdził Adam Węgłowski.
Krytycy od razu dostrzegli talent Leopolda Lewickiego. Docenili nie tylko oryginalne płótna, lecz także groteskowe, stylizowane na twórczość dziecięcą grafiki. Sylwetkę artysty przybliża Zbigniew Libera. Czyta autor.
Wprawdzie odmian jaśminu kwitnących pod koniec lata, jak w tym opowiadaniu, jest niewiele, ale bohaterów literackich, którzy przeżywają letnie zauroczenia – wręcz przeciwnie. Tego bohatera jednak nie sposób nie polubić. Czyta Grzegorz Kwiecień.
Czemu dzieci nie czytają? A jak mają czytać, kiedy jeszcze nie umieją? Nie mówię o wtórnym analfabetyzmie, lecz o zwykłym, wczesnoludzkim: o ludziach niskiego wzrostu nieczytających z racji nieumienia. To właśnie dla nich stworzono rodziców oraz audiobooki. O Januszu Gajosie czytającym na głos „Kubusia Puchatka” pisze
Proponuję uczniom zestaw powiększony z podwójną posypką: i nie trzeba czytać, i jest to totalne, czego nie przeczytacie, bo Wam będzie przeczytane. Najsłynniejsze dzieło Umberta Eco jest lekturą z listy rozszerzonej uzupełniającej, czyli dla uczniów nieanalfabetów, ale ja, choć umiem czytać, i tak wolę ze słuchania. O audiobooku „Imienia róży” pisze
O audiofilskich bzikach, wielkim powrocie winyli i zachwycie nad analogową inżynierią pisze
Reportaż „Głosy” o głośnym morderstwie popełnionym przez Polaka na wyspie Jersey został przekształcony we wciągające słuchowisko. Oby tak brzmiała przyszłość audiobooków. Pisze
Ta książka, choć jest książką, od początku była gadką i tylko czekała, żeby ją powiedzieć. Takie lubimy najbardziej – niepapierowe. Katarzyna Nosowska, o czym może wiecie, jest artystką słowa, ale śpiewanego, wydobywanego, jest artystką głosu. Książka się zresztą wzięła z gadania na Insta, potem spisanego, a potem przeczytanego. Audiobooka „A ja żem jej powiedziała” słucha
Chciałbym zwrócić Państwa uwagę zwłaszcza na dwa głosy: Pauliny Puślednik i Małgorzaty Bieli. Są to aparaty mowy wyćwiczone, wyszkolone, wychowane na Masłowskiej – audiobooka „Innych ludzi” słucha
Biologiczny król polskich audiobooków kulturowo jest królową. O tym, jak Michał Witkowski czyta na głos własne książki, pisze
