Szukaj
Pierwowzorem „Godzin” filmu są „Godziny” powieść. Wybieram tę książkę do słuchania w kwarantannie, by po prostu zmienić temat. Tu nikt nie umiera na żadną chorobę, najwyżej na samobójstwo. O powieści Michaela Cunninghama w jej wersji mówionej pisze
„Ciemności kryją ziemię” to z lekka zapomniana powieść tak jak cały Andrzejewski. Należy do nurtu „popaździernikowego”. Coś w tej przetrzeźwieniowej prozie lat 50. jest polemicznego na poziomie stylu, wbrew siermiędze socrealu. Styl jest piękny, wychuchany i w Ksawerym Jasieńskim znajduje godnego wykonawcę. O audiobooku powieści Andrzejewskiego pisze
Znacie? No to posłuchajcie! Argument, że „już czytałem”, jest argumentem na plus. Tym łatwiej zrozumiesz, co do ciebie jest mówione. Prościej się zapoznać z tym, z czym jest się już wstępnie zapoznanym. To nie banał, tylko, proszę Państwa, „koło hermeneutyczne”. O angielskim audiobooku znanej angielskiej siedmiotomowej powieści pisze
Anna Romantowska, z zawodu aktorka, od dłuższego czasu nie grywa w teatrze. Od bardzo dłuższego. W latach 90. dwie jakieś tam role, a potem już cisza! Zrobiła jak Debra Winger: „Tę całą psiarnię rzucę!” Zebraliśmy się dzisiaj, żeby jej POSŁUCHAĆ. O dwóch audiobookach w wykonaniu jednej aktorki pisze
Czemu dzieci nie czytają? A jak mają czytać, kiedy jeszcze nie umieją? Nie mówię o wtórnym analfabetyzmie, lecz o zwykłym, wczesnoludzkim: o ludziach niskiego wzrostu nieczytających z racji nieumienia. To właśnie dla nich stworzono rodziców oraz audiobooki. O Januszu Gajosie czytającym na głos „Kubusia Puchatka” pisze
Proponuję uczniom zestaw powiększony z podwójną posypką: i nie trzeba czytać, i jest to totalne, czego nie przeczytacie, bo Wam będzie przeczytane. Najsłynniejsze dzieło Umberta Eco jest lekturą z listy rozszerzonej uzupełniającej, czyli dla uczniów nieanalfabetów, ale ja, choć umiem czytać, i tak wolę ze słuchania. O audiobooku „Imienia róży” pisze
O audiofilskich bzikach, wielkim powrocie winyli i zachwycie nad analogową inżynierią pisze
Reportaż „Głosy” o głośnym morderstwie popełnionym przez Polaka na wyspie Jersey został przekształcony we wciągające słuchowisko. Oby tak brzmiała przyszłość audiobooków. Pisze
Ta książka, choć jest książką, od początku była gadką i tylko czekała, żeby ją powiedzieć. Takie lubimy najbardziej – niepapierowe. Katarzyna Nosowska, o czym może wiecie, jest artystką słowa, ale śpiewanego, wydobywanego, jest artystką głosu. Książka się zresztą wzięła z gadania na Insta, potem spisanego, a potem przeczytanego. Audiobooka „A ja żem jej powiedziała” słucha
Chciałbym zwrócić Państwa uwagę zwłaszcza na dwa głosy: Pauliny Puślednik i Małgorzaty Bieli. Są to aparaty mowy wyćwiczone, wyszkolone, wychowane na Masłowskiej – audiobooka „Innych ludzi” słucha
Jak zmienia nas epidemia? Czy sprawia, że jesteśmy lepszymi ludźmi? Z o. Maciejem Ziębą, jedną z najbardziej niezwykłych postaci polskiego Kościoła, rozmawia Kamil Bałuk. Czytają Maciej Nawrocki i Jonasz Tołopiło.
Ten dom, inspirowany kulturą Aborygenów, jest podziwiany za elegancką prostotę, ekologiczne rozwiązania techniczne i szacunek dla tradycji. Pisze o nim redaktor działu Architektura i design Zygmunt Borawski. Czyta Filip Kosior.
Spotkanie z utopcem lub innymi wodnymi demonami, choćby najponętniejszymi, do przyjemnych nie należy. O tym, że bywa źródłem kłopotów, przekonuje Renata Lis.
24-godzinna głodówka odnawia komórki macierzyste jelit. O tym, że warto spróbować, przekonuje Aleksandra Kozłowska. Czyta Natalia Mirowska.
Zawiłe początki energetyki opisuje Andrzej Krajewski. Czyta Maciej Nawrocki.
Świat stoi u progu katastrofy ekologicznej, a wszechobecny konsumpcjonizm wydaje się nową formą totalitaryzmu. Czy można jednak myśleć o przyszłości z nadzieją? Z poetą Forrestem Ganderem rozmawia Julia Fiedorczuk. Czytają Natalia Mirowska i Maciej Nawrocki.
Czy superman, cyklista z wyobraźnią i jedna nieustraszona dziennikarka to dość, by zrobić rewolucję? Tak, o czym przekonuje Maciej Wesołowski. Czyta Jonasz Tołopiło.
Drzewo w pozycji wertykalnej i dwoje dzieci w pozycji jogicznej. Historię archiwalnej okładki „Przekroju” przedstawia Ewa Pawlik.
Chłopiec ujarzmiający wiatr, bojowniczka uśmiechu i pogromczynie plastiku. O niepełnoletnich i nieustraszonych, którzy zmieniają świat, pisze Maria Hawranek. Czyta
Nie oszukujmy się – mózg ludzki ma za sobą niełatwą ewolucyjną przeszłość. Dlatego wciąż pragnie, boi się, szuka. Co z tym robić? Odpowiedzi szuka Aleksandra Reszelska.
