Nigdy nie pasowali do szkolnych ławek, biur i wielkich miast. „Pragnęliśmy włas­nego miejsca, w którym będziemy mogli się bawić, używać wyobraźni i spędzać czas z ludźmi pełnymi energii, spontaniczności i chęci – mówią o sobie Jan Ebert i Michał Pakuła. – Takimi ludźmi okazały się dzieci”. To dlatego założyli fundację Edukacja Przygodowa, której celem jest towarzyszenie dzieciom we wspólnym odkrywaniu świata i radości życia.

„Z Michałem, moim przyjacielem, od dawna pracujemy z dziećmi. Prowadziliśmy warsztaty, zajęcia teatralne. W końcu uznaliśmy, że najlepszą formą dla naszej działalności będzie fundacja – to daje nam większe możliwości rozwoju” – mówi Jan Ebert, współzałożyciel Edukacji Przygodowej. Fundacja prowadzi Grupę Przygodową, która jest alternatywą dla tradycyjnej edukacji. Tworzą ją dzieci, które korzystają z edukacji poza­szkolnej, rodzice i zespół pedagogów. Niektóre z dzieci uczą się w domu, a 2–3 razy w tygodniu uczestniczą w zajęciach grupy, dla innych grupa to codzienność.

„Robimy wszystko, co przyjdzie nam – albo dzieciom – do głowy. Wierzymy, że dzieci uczą się przez cały czas i że wiedzą, czego chcą i potrzebują się akurat teraz nauczyć” – tłumaczy Ebert. Z podstawy programowej korzystają, choć zauważyli, że w przypadku młodszych dzieci prawie nie jest to potrzebne: liczenia i pisania uczą się przy okazji wspinania się po drzewach czy grania w RPG. Zdarza się niemal samo. Budowa żaby z kolei – jeśli jest obowiązkowa na późniejszym etapie edukacji – może się okazać pretekstem do poprowadzenia warsztatów dla innych dzieci. Nie od dziś wiadomo, że aby się czegoś nauczyć, najlepiej postarać się nauczyć tego innych.

Informacja

Z ostatniej chwili! To trzecia z Twoich pięciu treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu. Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej!

Subskrybuj

Inspirują się Porozumieniem bez Przemocy, pedagogiką Marii Montessori i edukacją demokratyczną. Wśród filarów Edukacji Przygodowej wymieniają takie wartości, jak akceptacja („dziecko powinno czuć, że jego potrzeby, emocje i trudności są ważne dla nas i dla świata”), wolność i autentyczność, relacja i zaufanie, aktywność i zaangażowanie („dzieci najłatwiej uczą się przez doświadczenie”) i bycie człowiekiem („rozwój emocjonalny jest równie ważny jak wiedza”). Wierzą, że otoczenie ma wpływ na to, jak się czujemy, dlatego na siedzibę wybrali rodzinny dom stojący wśród starodrzewia. Ebert i Pakuła podkreślają, że ich sposobem na szczęśliwe życie jest życie przez przygodę.