Wieloryby

Czyta się 1 minutę

Urodził się w 1951 r. w Southampton w Anglii. Studiował sztukę oraz literaturę w Falmouth School of Art (obecnie Falmouth University), na University of Sussex oraz University College Wales w Aberystwyth (obecnie Aberystwyth University). Uczy w szkołach oraz prowadzi zajęcia na Karaibach (Barbados, Jamajka), w Afryce (Nigeria) oraz w Europie (Walia). Od 1988 r. jest pracownikiem Wydziału Studiów Afrykanistycznych oraz Antropologii (wcześniej Centrum Studiów Zachodnioafrykańskich) University of Birmingham, gdzie specjalizuje się w literaturze karaibskiej.

Przypływają co Gwiazdka
z zamarzniętej Północy; blade, spasione,
dziwaczne, rozdęte stworzenia, białe jak śnieg,
ławice niewystępujące w przyrodzie.

Wieloryby: wielgachne, białe walenie rodem z mitu
i historii, w swej pełnej arogancji krasie.
Zalegają niezgrabnie wzdłuż morskiego brzegu
lub w ukryciu, w bąblach, pod dającą wytchnienie palmą,

niewyobrażalnie brzydkie swoją innością.
Uznane za gatunek chroniony
są wszędzie wożone, rozpuszczane niczym dzieci
i z reguły trzymane w cieniu.

Rzadko które zostają dłużej lub zostawiają coś po sobie,
chyba że śmieci lub drobne oznaki wrogości.
„Serdecznie witamy”, mówimy im.
Rząd twierdzi, że musimy okazać szacunek.

Uśmiechamy się więc, śpiewamy, gramy rolę Murzynka,
potajemnie wypatrując czarnego Ahaba.

Tłumaczył: Bartosz Wójcik

Pierwodruk: Stewart Brown, Tourist, Traveller, Troublemaker: Essays on Poetry (Peepal Tree Press, 2007).

Tłumacz oraz kwartalnik „Przekrój” dziękują Stewartowi Brownowi oraz wydawnictwu Peepal Tree Press za zgodę na publikację wiersza.

Stewart Brown:

Urodził się w 1951 r. w Southampton w Anglii. Studiował sztukę oraz literaturę w Falmouth School of Art (obecnie Falmouth University), na University of Sussex oraz University College Wales w Aberystwyth (obecnie Aberystwyth University). Uczy w szkołach oraz prowadzi zajęcia na Karaibach (Barbados, Jamajka), w Afryce (Nigeria) oraz w Europie (Walia). Od 1988 r. jest pracownikiem Wydziału Studiów Afrykanistycznych oraz Antropologii (wcześniej Centrum Studiów Zachodnioafrykańskich) University of Birmingham, gdzie specjalizuje się w literaturze karaibskiej.

Data publikacji: 21.01.2019

Czytaj również:

Bibliocreatio:

Duet literacki: Zofia Karaszewska i Sylwia Stano. Zajmują się wszelkiego rodzaju zadaniami, które dotyczą książek.

Arktyki czy Antarktydy doświadczali różnie. Jeden spędził na Północy wiele miesięcy w stacjonarnej centrali naukowców i meteorologów, drugi samotnie lub w duecie przemierzał setki kilometrów po lodzie i śniegu, pieszo i na nartach, trzeci pływał m.in. po arktycznych morzach. Czy wieczny lód i czytanie idą w parze? Czy czytanie pomaga przetrwać na oceanie?

Robert Pogorzelski, informatyk i programista, bibliotekarz z wykształcenia, spędził rok w Polskiej Stacji Polarnej Hornsund na Spistbergenie.

Noc polarna sprzyja myśleniu. No i czytaniu. Chociaż brak światła odbija się niestety na koncentracji. Wciąż jest ciemno i wieje z prędkością do 150 km/h. Ludzie różnie to znoszą.

Czytaj dalej

Czytaj również:

Książki i wieloryby: Recepta na polarne noce i dnie

Robert Pogorzelski, informatyk i programista, bibliotekarz z wykształcenia, spędził rok w Polskiej Stacji Polarnej Hornsund na Spistbergenie.

Logowanie

Rejestracja