Pytacie mnie w listach, jak przygotowuję nowe gatunki poetyckie. No dobrze, nie pytacie, ale i tak Wam powiem: trzeba wziąć trochę liter, spacji, znaków interpunkcyjnych i dokładnie wymieszać. Dodać świeżo wyciśnięty sok z wiersza klasyka albo zmieloną dziecięcą rymowankę. Dusić długo na wolnym ogniu. Podawać z dodatkiem farby drukarskiej. I już, gotowe!
Tęsknomipanek
Utwór Moja piosnka II to jeden z najbardziej znanych wierszy Cypriana Kamila Norwida. Powstał w 1854 r. w Nowym Jorku, ale popularność zyskał dopiero pół wieku później, kiedy Zenon Przesmycki opublikował go na łamach czasopisma „Chimera”. Jest tu tęsknota za ojczyzną, ale też idealizowanie utraconego kraju. Oto w dalekiej Polsce z szacunku dla „darów nieba” podnosi się z ziemi byle kruszynę chleba, a bliźniego wita z wysokiego C: „Bądź pochwalony”. Zróbmy z tego gatunek, trzymając się ściśle wersyfikacji oryginalnej. I wyobraźmy sobie, że piszemy hen, hen, na obcej ziemi.
* * *
Z ostatniej chwili!
U nas masz trzy bezpłatne artykuły do przeczytania w tym miesiącu. To pierwszy z nich. Może jednak już teraz warto zastanowić się nad naszą niedrogą prenumeratą cyfrową, by mieć pewność, że żaden limit Cię nie zaskoczy?
Do kraju tego, gdzie lipa i brzoza,
Gdzie w dali bocian i gęsi gęganie,
I koń, i koza…
…Tęskno mi, Panie!
* * *
Do kraju tego, w którym kiedyś żyli
Rdzenni Lachowie, czystej krwi Polanie,
Ciągnie mnie, czyli:
…Tęskno mi, Panie!
* * *
Do kraju tego, gdzie każdą ustawę
Pisze się w nocy albo na kolanie
W poselskiej ławie…
…Tęskno mi, Panie!
* * *
Do kraju tego, który grabił Turczyn,
Który deptali Szwedzi i Germanie,
Te wszystkie skurczy…
…Tęskno mi, Panie!
* * *
Do kraju tego, w którym disco polo
Rozbrzmiewa zamiast klasyki i jazzu,
aż uszy bolą:
…Tęskno mi, Jezu!
Ostrożnik
W Ameryce Północnej żyją różne gatunki węży, których ciała są pokryte kolorowymi poprzecznymi paskami. Niektóre z tych zwierząt nie stanowią zagrożenia, lecz inne to naprawdę zabójcze bestie. Żeby uniknąć tragedii, amerykańskie dzieci uczą się rymowanek o kolorach jadowitych węży, np. Red touches yellow – kills a fellow, czyli w wolnym tłumaczeniu: „Czerwony dotyka żółtego – niestety umrzesz, kolego” (to przypadek jednego z węży koralowych). W Polsce takich gadów brak, ale przecież żywot można tu zakończyć na inne sposoby… Przed niebezpieczeństwami czyhającymi nad Wisłą niechaj przestrzega ostrożnik.
* * *
Szeroka, ruchliwa ulica –
nie wchodź, bo będzie kaplica!
* * *
Trupia czaszka u słupa –
wnet zamienisz się w trupa!
* * *
Fiolet w szkle –
przekręcisz się!
* * *
Cienki lód na jeziorze –
zamieszkasz wśród ryb, niebożę!
* * *
Włączona suszarka w wannie –
przedstawisz się Świętej Pannie!
* * *
Na torach utknie ci but –
już jesteś, bracie, kaputt!
* * *
Palnik nie płonie i czujesz odór –
będziesz rośliny wąchać od spodu!
Data publikacji:
Prenumerata
Każdy numer ciekawszy od poprzedniego
Zamów już teraz!
Prenumerata
Każdy numer ciekawszy od poprzedniego
Zamów już teraz!
Scena antropocenu
Wiosna
Nurzajmy się w naturze
Geny
Pegaz, gazu! – 1/2023
Hurraskop na rok 2023
Pegaz, gazu! – 3/2022
Pegaz, gazu! – 1/2022
