Evergreen
i
Daniel Mróz – rysunek z archiwum, nr 431/1953 r.
Doznania

Evergreen

Julia Hartwig
Czyta się 2 minuty

O bądź nam wiecznie zielone
drzewo radości istnienia
drzewo zakorzenione w niebie
i drzewo czerpiące swoje soki z ziemi
drzewo zbudzenia i drzewo snu
drzewo samotne i drzewo szukające oparcia wśród innych drzew
drzewo zadomowione i drzewo spragnione podróży
drzewo przestraszone nocą i drzewo odnajdujące w nocy swoje schronienie
drzewo gadatliwe i drzewo rozmiłowane w ciszy
drzewo wysmukłe jak cmentarny obelisk i drzewo rodzinnej rozłożystości
drzewo wyraziście zarysowane
i drzewo nie umiejące sobie poradzić ze swoim kształtem
drzewo ekstatyczne oddane tylko sprawom obłoków
i drzewo ciekawie zaglądające w okna domów
drzewo wieczystej udręki i drzewo łagodnego ukojenia
drzewo ofiarne drzewo wiecznie zielone
Evergreen

Ty jesteś we mnie zawsze obecne
drzewo strojne i drzewo ubogie
drzewo pochylone nad sierocińcem krzewów
drzewo przeglądające się w księżycu
i ociekające potem w słonecznym upale
drzewo białe od deszczu i drzewo spragnione
drzewo śpiewnie bratające się z każdym przechodniem
i drzewo dostojne kryjące obce bóstwa
drzewo rozkoszy drzewo tęsknoty i drzewo udręki
drzewo wiecznie zielone
Evergreen

Informacja

Z ostatniej chwili! To pierwsza z Twoich pięciu treści dostępnych bezpłatnie w tym miesiącu. Słuchaj i czytaj bez ograniczeń – zapraszamy do prenumeraty cyfrowej!

Subskrybuj

Drzewo które jesteś wieżą naszych pragnień
siedlisko ptasie i anielskie
moje oczy moje ramiona moja siła
oddane twojej sile
byś trwało w nas wiecznie zielone
Evergreen

Drzewo nieugiętego wzrostu
i drzewo okaleczone
drzewo rozdarte i drzewo wypalone
drzewo w którym bije zatrwożone serce wiewiórki
i drzewo wychodzące z biciem bębnów na przyjęcie burzy
by zmierzyć się z jej roziskrzonym wzrokiem
drzewo wierne i drzewo pełne zdrady
drzewo nieskończonych wcieleń ale zawsze drzewo
odradzające się
trwaj przy nas i ucz nas swego trwania
królewskie od dzieciństwa
wiecznie zielone
i wiecznie żywe
Evergreen

Daniel Mróz – rysunek z archiwum, nr 431/1953 r.
Daniel Mróz – rysunek z archiwum, nr 431/1953 r.

Czytaj również:

Itaka
i
„Atena ujawnia Itakę Ulissesowi”, 1775 r., Giuseppe Bottani/Musei Civici di Pavia
Doznania

Itaka

Konstandinos Kawafis

Skoro w wędrówkę ruszasz do Itaki,
chciej mocno, by twoja droga była długa,
pełna przygód, pełna nowej wiedzy.
Lajstrygonów ani też Kiklopów,
gniewnego Posejdona się nie obawiaj;
tych postaci nigdy na swej drodze nie spotkasz,
jeśli tylko myśl wysoka, jeśli subtelne
emocje dotykać będą twego ducha i ciała.
Lajstrygonów ani też Kiklopów,
wściekłego Posejdona nie napotkasz,
jeśli ich nie nosisz w sobie, w swej duszy,
jeśli twa dusza przed tobą ich nie postawi.

Chciej mocno, by twoja droga była długa.
Niech wiele na niej będzie letnich poranków,
gdy – ach, z jakim zachwytem, z jaką rozkoszą! –
wpływać będziesz do portów wcześniej ci nieznanych,
zatrzymywać się będziesz w fenickich faktoriach,
by tam kupować różne piękne towary,
masę perłową, korale, bursztyny, hebany
i najrozmaitsze rozkoszne pachnidła,
ile się da najwięcej rozkosznych pachnideł;
odwiedzaj liczne miasta Egiptu,
aby się uczyć, uczyć od mających wiedzę.

Czytaj dalej