„Od siedemdziesięciu lat zaczynam dzień zawsze w taki sam sposób: zasiadam do pianina i gram dwa preludia oraz fugi Bacha. Nie jest to jakaś mechaniczna rutyna, lecz coś istotnego w mojej codzienności. Nie wyobrażam sobie innego początku dnia – to pewien rodzaj błogosławieństwa domowi. Ale nie jest to dla mnie jedyne znaczenie owego rytuału: to także ponowne odkrywanie świata, którego mam szczęście być częścią. To napełnia mnie świadomością cudu życia, uczuciem niewiarygodnego zdumienia nad człowieczeństwem”.

Pablo Casals (1876–1973)

Data publikacji: 08.12.2017