Teksty na przekroj.pl

„Oczekiwano nadejścia don Paquita, który w każdej chwili mógł się pojawić w drzwiach w swoim nienagannym granatowym garniturze i z dalią w butonierce, szczerząc zęby w uśmiechu i hołubiąc miłośnie w zanadrzu premiowy kupon. Tego wieczora don Paquito się nie zjawił. Nie zjawił się także następnego dnia...” Publikujemy archiwalne opowiadanie w tłumaczeniu Barbary Kowalewskiej. Manuel Vicent

Wiekopomny dzień był słoneczny, ale chłodny, liście w większości zdążyły zżółknąć. Rząd ogłosił ten dzień, nie licząc służby zdrowia, wolnym od pracy. Według doniesień medialnych oficjalnie 100% społeczeństwa miało już małą metalową kapsułkę zaszytą pod skórą tuż za prawym uchem. Emplanty były gotowe do aktywacji. O godzinie dwunastej, w towarzystwie prezydenta, generałów, pułkownika Gołębiewskiego oraz kilku biskupów Jan Radecki nacisnął przycisk enter. Michał Sosiński

José Maria Mijangos Fernández otrzymał za to opowiadanie I nagrodę (spośród 178 uczestników) w konkursie ogłoszonym przez wydawnictwo Alfaguara, czasopismo „El País” i klub Círculo de Bellas Artes w 1997 roku. Konkurs polegał na rozwinięciu pierwszego zdania „Don Kichota” Cervantesa, znanego na pamięć wszystkim Hiszpanom. Nagrodzone opowiadanie zostało opublikowane 31 maja 1997 w czasopiśmie „El País”. José Maria Mijangos Fernández

W lokalu położonym na ostatnim piętrze znajdowało się sześć czy siedem osób. Dwie kobiety, reszta mężczyźni. Półmrok. Prawie same znajome twarze. Imiona się nie liczyły. Tu liczył się oddech. W mroku ciała oddech jest światłem. Mirosław Kulisz

Kiedy Anna zeszła do salonu, starsza pani była już gotowa. Po obu stronach wózka wisiały, niczym skrzydła upadłego anioła, pogniecione płócienne torby, widać dawno nieużywane; przypominały swoją fakturą dłonie starej kobiety, kolorem również. Kinga Kosik-Burzyńska

W dawnych czasach żyła w Indiach kobieta o bardzo kłótliwym usposobieniu. Nazywała się Kalaha, co w bengali oznacza „swar”... Przypowieść o złośnicy przybliża Swami Jogananda

„Opowiadanie Borgesa, tego dziwnego a urzekającego pisarza południowoamerykańskiego. Tematem »Ruin« jest tajemniczy świat snu…” – tak 60 lat temu redakcja „Przekroju” zachęcała do lektury poniższego tekstu. Dzisiejsi redaktorzy chętnie dodaliby coś o teorii umysłu, ale może niech Borges nadal dziwi i urzeka bez dzielenia włosa na czworo. Jorge Luis Borges

…a w niej dużo znanych skądinąd nazwisk, którym nowe życie nadał Tomasz Wiśniewski

Opowiadanie nie tylko dla dzieci. Łukasz Kaniewski

Przenieśmy się w przyszłość. Myślicie czasem o chwili swojej śmierci? Zastanawialiście się, co po sobie zostawicie na tym świecie? Może zainspiruje was argentyński pisarz Alberto Vanasco

W Polsce zadebiutowała jako 90-latka, choć za oceanem publikuje od dziesięcioleci. O starości mało kto pisze z taką lekkością jak Lore Segal

Jak napisać mowę pogrzebową, która rozzłości żałobników? Wystarczy trzymać się faktów z życia zmarłej. Zachęcamy do lektury opowiadania ukraińskiej pisarki Tania Malarczuk

Tym razem nasz nieustraszony reporter złożył bardzo przejściową wizytę w miasteczku Bardo Tomasz Wiśniewski