Prawdziwymi i jedynymi feministkami dawnych wieków bywały zakonnice i mistyczki katolickie. Nie do wiary? To przeczytajcie wywiad z wybitną polską badaczką teologii feministycznej Julią Lewandowską, który przeprowadziła Anna Kowalczyk

Pierre Lemaitre to nie byle kto w literackim świecie. Autor kryminałów, ale z wykształcenia psycholog, który nim zaczął pisać, pracował, kształcąc zawodowo dorosłych w instytucjach przypominających polskie szkoły zawodowe. I to dało mu, moim zdaniem, nieodzowny dla pisarza warsztat, bagaż doświadczeń oraz wiedzę na temat świata, o którym potem nam tak świetnie opowiada. Pisze Magda Kuydowicz

Przed 30 laty Chilijczycy dokonali niemożliwego: w sposób pokojowy wyzwolili się z jednej z najbardziej krwawych dyktatur latynoskich. Tylko do dziś tkwią w okowach ekonomicznych zasad narzuconych w czasach Pinocheta: wszystko prywatne i głównie dla bogatych. Pisze Mateusz  Mazzini

„Shtisel” to opowieść na czasy, w których próby przywrócenia dawnych restrykcyjnych norm społecznych zwykle kończą się źle. W izraelski serial o nieszczęśliwej miłości wkręciła się – ku swemu wielkiemu zdumieniu Miłada Jędrysik

Kiedy szukaliśmy plenerów, aktorów, oglądaliśmy kolejne wersje montażowe, skupialiśmy się na sprawach technicznych, wyzwaniach zawodowych. Dzisiaj, po kolejnych premierach w różnych miastach, możemy tylko mieć nadzieję, że pomogliśmy powstać filmowi, który nas przeżyje, bo to niezwykle ważna historia – mówią Nancy Spielberg i Anna Różalska, producentki filmu „Kto napisze naszą historię” (reż. Roberta Grossman). Rozmawia Paulina Małochleb 

Wes Anderson i Juman Malouf po serii kooperacji filmowych stworzyli swoją pierwszą wystawę, tym razem bez ruchomych obrazów. Obrazy w wiedeńskim Kunsthistorisches Museum ożywają, ale w wyobraźni widza. Panoptikum, na którym się wzorowali, było dla nich nie tyle przodkiem muzeów, ile Internetem dawnych czasów. Stąd pragnienie sięgnięcia po to, na widok czego widz może zawołać: „Wow!”. Pisze Jan Pelczar

Jak nauczyliśmy się przeceniać wybór i jak zaczęło to zatruwać nam życie analizuje Paweł Franczak

Zazwyczaj nie traktujemy ich poważnie, bo jak traktować w ten sposób chociażby sny o lataniu, ucieczce przed niedźwiedziem czy kłótni z szefem, podczas której oblewamy go gorącym kisielem. Niejednokrotnie niepozorne marzenia senne mogą okazać się kluczem do sukcesu i udanej kariery. Wystarczy tylko spojrzeć na nie z innej strony. Tak jak choćby Katarzyna Bonda, Paul McCartney i rosyjski chemik Dmitrij Mendelejew. Pisze Marcin Kozłowski

Fascynuje mnie życie samo w sobie, a ono polega na niczym innym jak na trwaniu, które ciągnie się aż do samego kresu. I to jest chyba największa atrakcja w tym wszystkim – mówi Béla Tarr, węgierski reżyser, jeden z największych wizjonerów współczesnego kina. Z twórcą rozmawiał Mateusz Demski

W świecie filmu „Green Book”, który nagrodzono niedawno Oscarem dla najlepszego obrazu, stereotyp goni stereotyp. Jest to tak krzywdzące, że aż dziw, że wyprodukowane w 2018 r. Pisze Anna Wyrwik

Brak dosłowności jest siłą unikatowej książki „Deceitful Reverence” Igora Pisuka. Nie jest o odwyku, nie jest o depresji, nie jest o jednej osobie, o wyobcowaniu i tak dalej. To jest bardziej nieuchwytne, niż da się wypowiedzieć. Recenzuje Joanna Kinowska

O Lászlu Nemesie usłyszeliśmy po raz pierwszy cztery lata temu, kiedy spektakularnie debiutował pełnometrażowym „Synem Szawła” na festiwalu w Cannes. Jego najnowszy film „Schyłek dnia” to również bardzo osobista historia, której kanwą są opowieści babci reżysera z dzieciństwa i młodości spędzonych pomiędzy dwiema światowymi wojnami i w atmosferze fin de siècle’u. Z węgierskim twórcą rozmawia Magdalena Maksimiuk

W filmie „Jutro albo pojutrze” mamy portret egzystencjalnej beznadziei niedużego amerykańskiego miasta: obraz braku perspektyw, braku pracy, niewidocznych, ale namacalnych podziałów rasowych. A zarazem – zrozumiałą pod każdą szerokością geograficzną opowieść o spiralach przemocy, o rodzinnych i psychologicznych pętlach oraz o tym, jak trudno się z nich wyswobodzić. Recenzuje Jakub Popielecki

Być gejem czy katolikiem? Pracować w świecie sztuki czy w rodzinnej wsi? Daniel Rycharski nie dokonuje wyboru, a właściwie wybiera wszystko naraz. Ustawia się w poprzek linii społecznych podziałów. Jego sztuka jest chłopska, queerowa, niemożliwa i jednocześnie realistyczna. Rycharski wie kim jest i nie boi się samego siebie; ta odwaga jest zaraźliwa. O „Strachach” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej pisze Stach Szabłowski

"Wychowanie i doświadczenia Edwarda St. Aubyna, autora m.in. cyklu powieści Patricku Melrosie, są dalekie od moich, a jednak mam poczucie, że on pisze o mnie. O mnie i o każdym z nas – jako że każdy z nas boryka się z jakąś raną, cierpieniem”. O wolności w książkach tego brytyjskiego autora pisze Agnieszka Drotkiewicz

Pokusiłbym się o twierdzenie, że to najważniejsza publikacja ostatnich lat. Bez wątpienia szczytowe osiągnięcie XXI-wiecznej humanistyki. Pisze Tomasz Wiśniewski

Zazwyczaj nie traktujemy ich poważnie, bo jak traktować w ten sposób chociażby sny o lataniu, ucieczce przed niedźwiedziem czy kłótni z szefem, podczas której oblewamy go gorącym kisielem. Niejednokrotnie niepozorne marzenia senne mogą okazać się kluczem do sukcesu i udanej kariery. Wystarczy tylko spojrzeć na nie z innej strony. Tak jak choćby Katarzyna Bonda, Paul McCartney i rosyjski chemik Dmitrij Mendelejew. Pisze Marcin Kozłowski

Jednym z fundamentów mądrości jest przekonanie, że jesteśmy do siebie podobni – z prof. Wiesławem Łukaszewskim rozmawia Katarzyna Sroczyńska